++ตั้งแต่วันนี้ไปตั้มไม่ต้องหนีเค๊าหรอกเค๊าไม่ตามไปรังควานตั้มแน่นอน++
++ไม่ต้องปั้นเรื่องมาโกหกเค๊านะรู้มั้ยเพราะเค๊าจะไม่มานั่งถามตั้มอีกแล้ว++
++ถ้าไม่รักกันก็อย่ามาให้ความหวังลมๆแล้งๆทั้งๆที่มันจะไม่มีวันนั้นเกิดขึ้นจิง++
++ไม่ต้องมาสงสารกลัวว่าเค๊าจะตายเพราะเป็นคนโง่แล้วทำให้ตั้มเป็นคนผิด++
++อย่าลำบากกับเรื่องของเราในทุกๆเรื่องเพราะเค๊ารู้ว่าตั้มก็เหนื่อยกับมันมานาน++
++ถ้าตั้มต้องการที่จะแยกทางเดินจากไปในวันนี้ตั้มก็ไปเถอะเค๊าอยู่ได้ไม่เป็นไร++
++เพราะเค๊าก็เหนื่อยที่ต้องคอยดึงรั้งความรักของตั้มอยู่คนเดียวคนไม่รักกันยังไง++
++เค๊าก็เข้าใจว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้เมื่อหมดรักตั้มก็ไปโอเคเค๊าเข้าใจดีแล้ว++
++เค๊าจะไม่สาบานหรือสัญญากับตั้มอีกว่าจะไม่กลับไปคืนดีกับตั้มเหมือนที่แล้วมา++
++เพราะถ้าเค๊าพูดกี่ครั้งเค๊าก็ไม่เคยทำได้อย่าที่ปากบอกแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม++
++วันนี้ตั้มก็แสดงให้เค๊าได้รู้แล้วว่าตั้มพยายามให้เรื่องของเรามันจบลงมากแค่ไหน++
++แม้ตั้มจะไม่มีคำบอกลาหรือคำพูดใดๆแต่แค่วันนี้สิ่งที่เค๊ารู้ว่าตั้มอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ++
++แต่ตั้มเว้นระยะห่างกับเค๊าเหมือนอยู่คนละโลกเหมือนเราไม่เคยรักกันมากมาก่อน++
++จากนี้ไปไม่ต้องหนีเค๊าไม่ต้องหลบซ่อนเค๊าไม่ต้องปั้นเรื่องโกหกมาหลอกเค๊าอีก++
++ไม่ต้องลำบากมานั่งคิดมากเรื่องเค๊าอีกเค๊าอยู่ได้ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นตั้มไม่ผิด++
++ไปเถอะเค๊าขอให้ตั้มโชคดีเค๊าจะไม่วุ่นวายกับชีวิตตั้มอีกเราจะลาขาดจากกันแค่นี้++
++ขอบคุณที่วันนี้ตั้มก็ทำให้เค๊าได้รู้อะไรอีกเยอะแยะตั้มทำให้เค๊าตัดสินใจหยุดซะที++
++ขอบคุณทุกๆเรื่องดีๆที่ผ่านมามันสอนให้เค๊ารู้ว่ารักแท้ก็เกิดขึ้นในใจคนอย่างเค๊าได้++
++และก็ขอบคุณที่สอนให้เค๊ารู้เช่นกันว่าอย่าคิดไปหยุดความรักอยู่ที่ใครคนเดียวอีก++
++เพราะมันไม่คุ้มเลยเพราะวันหนึ่งเราจะกลายเป็นคนที่โง่เองเจ็บเองคนเดียวแบบนี้++
วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2553
วันอังคารที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2553
♣ เข้าใจ..แต่ทำไม่ได้ ♣
ก็รู้และก็เข้าใจ ว่าวันนี้คงต้องทำใจ วันพรุ่งนี้ คงไม่มีเธอแล้วใช่ไหม ฉันเข้าใจแต่ทำไม่ได้จริงๆ..บอกอย่างนั้นบอกอย่างนี้ บอกวิธีที่ทำให้ไม่เสียใจ ต้องหยุดรักเขาได้ยินไหม เข้าใจแต่ทำไม่ได้ เมื่อความรักมันจบแล้ว คงไม่แคล้วต้องมีคนร้องไห้ คำว่ารักเรา มันหมดความหมาย เข้าใจแต่ทำไม่ได้จริงๆ..
จะใช้ชีวิตอย่างไรให้เหมือนเก่า เมื่อไม่เหลือคำว่าเรา พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีเธอ ฉันเหลือความหวังอะไรบ้างหรือเปล่า ยิ่งคิดถึงยิ่งปวดร้าว จากนี้คงไม่ได้พบเธอ *ปล่อยให้เธอเดินจากฉันไป และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ ทั้งที่อยากทำให้ดีกวว่านี้ มองเธออีกครั้งเพื่อบอกลา ฉันจะขาดใจ รั้งเธอไว้ไม่อยู่จะมีพรุ่งนี้เพื่ออะไร "ทั้งที่เธอไม่กลับมาแล้ว" อยากมองตาของเธอได้อีก อยากกอดเธอเหมือนเดิมได้อีก หากโอกาสของฉันยังมีอยากบอกให้เธอได้ยิน ว่า รัก....ไม่รู้ว่าเธอจะลืมฉันหรือเปล่า คำว่ารักระหว่างเรา อาจลบเลือนจากหัวใจเธอฉันได้แต่หวังว่าเราจะพบกันแต่ก็เหลือแค่ในฝัน เท่านั้นที่จะได้พบเจอ...
จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา ทำไมเธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน ยังมีคนที่คอยอยู่ วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ ใครทำให้เธอห่างเหิน ผ่านไปแต่ละวัน ก็ยังหวั่นในใจ ว่ามันเกิดอะไร กับรักที่เธอให้มา เธอยังรักฉันรึปล่าว เธอมีใครสำคัญกว่า เพียงแค่คิดยังปวดร้าวเพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน จะต้องทำยังไง บอกกับเธอยังไง ความอึดอัดในใจ ที่ฉันทนมาตั้งนาน คนดีๆที่เคยห่วง นานวันไปยิ่งไกลห่าง เพียงคิดน้ำตาก็ไหล เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน...
เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหมที่รักเธอจะเคยบ้างไหม ที่ต้องรอบางคนโดยไม่รู้เมื่อไหร่ เมื่อไหร่คนนั้นจะมา การรอคอยโดยไม่รู้ว่า จะเจอจะพบกันอีกไหม มันทรมานจนทนไม่ได้ เคยไหมช่วยตอบฉันที ที่รักนานจะนานแค่ไหน ที่ฉันต้องรอมันอีกนานเท่าไหร่ เมื่อไหร่เธอนั้นจะกลับมาผ่านวันคืนยาวนานมันช่างไร้ค่า ไม่มีความหมายอะไร อยู่ไปวันๆมันไม่ชินเท่าไหร่ ตั้งแต่จากไปอยู่ห่างกันไกล ก็คิดถึงเพียงเธอ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม อยากจะขอให้เธอเห็นใจ เปลี่ยนวันคืนที่ฉันไม่มีผู้ใด กลับมาทำให้ชีวิตฉันมีเธอได้ไหม...
จะใช้ชีวิตอย่างไรให้เหมือนเก่า เมื่อไม่เหลือคำว่าเรา พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีเธอ ฉันเหลือความหวังอะไรบ้างหรือเปล่า ยิ่งคิดถึงยิ่งปวดร้าว จากนี้คงไม่ได้พบเธอ *ปล่อยให้เธอเดินจากฉันไป และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ ทั้งที่อยากทำให้ดีกวว่านี้ มองเธออีกครั้งเพื่อบอกลา ฉันจะขาดใจ รั้งเธอไว้ไม่อยู่จะมีพรุ่งนี้เพื่ออะไร "ทั้งที่เธอไม่กลับมาแล้ว" อยากมองตาของเธอได้อีก อยากกอดเธอเหมือนเดิมได้อีก หากโอกาสของฉันยังมีอยากบอกให้เธอได้ยิน ว่า รัก....ไม่รู้ว่าเธอจะลืมฉันหรือเปล่า คำว่ารักระหว่างเรา อาจลบเลือนจากหัวใจเธอฉันได้แต่หวังว่าเราจะพบกันแต่ก็เหลือแค่ในฝัน เท่านั้นที่จะได้พบเจอ...
จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา ทำไมเธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน ยังมีคนที่คอยอยู่ วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ ใครทำให้เธอห่างเหิน ผ่านไปแต่ละวัน ก็ยังหวั่นในใจ ว่ามันเกิดอะไร กับรักที่เธอให้มา เธอยังรักฉันรึปล่าว เธอมีใครสำคัญกว่า เพียงแค่คิดยังปวดร้าวเพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน จะต้องทำยังไง บอกกับเธอยังไง ความอึดอัดในใจ ที่ฉันทนมาตั้งนาน คนดีๆที่เคยห่วง นานวันไปยิ่งไกลห่าง เพียงคิดน้ำตาก็ไหล เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน...
เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหมที่รักเธอจะเคยบ้างไหม ที่ต้องรอบางคนโดยไม่รู้เมื่อไหร่ เมื่อไหร่คนนั้นจะมา การรอคอยโดยไม่รู้ว่า จะเจอจะพบกันอีกไหม มันทรมานจนทนไม่ได้ เคยไหมช่วยตอบฉันที ที่รักนานจะนานแค่ไหน ที่ฉันต้องรอมันอีกนานเท่าไหร่ เมื่อไหร่เธอนั้นจะกลับมาผ่านวันคืนยาวนานมันช่างไร้ค่า ไม่มีความหมายอะไร อยู่ไปวันๆมันไม่ชินเท่าไหร่ ตั้งแต่จากไปอยู่ห่างกันไกล ก็คิดถึงเพียงเธอ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม อยากจะขอให้เธอเห็นใจ เปลี่ยนวันคืนที่ฉันไม่มีผู้ใด กลับมาทำให้ชีวิตฉันมีเธอได้ไหม...
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)