นานมาแล้ว..ที่เราเหมือนอยู่ในโลกคับแคบที่มีเพียงความทุกข์เศร้า ดวงตาของเราไม่เคยมองเห็นภาพอะไรเลย นอกจากห้องแคบๆ ที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่เก่าเก็บ กับวันคืนที่มีเพียงความทรมาน วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาแต่เรื่องของเธอเพียงคนเดียวและหัวใจที่ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกใดๆนอกจากความเจ็บปวด ที่อยุ่ในใจมาจนชินชา จนบางความรู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็นสิ่งมีชีวิตที่แค่หายใจไปวันๆ ไม่มีความสุขเลยกับการที่หายใจบนโลกใบเดิมที่ขาดเธอ วันคืนที่ผ่านมาล้วนเต็มไปด้วยความผูกพันจนแทบกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกันไปแล้ว 24 ชม.เราต่างรับรู้ความเป็นไปในการดำเนินชีวิตในแต่ละวันของกันและกัน เหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ลากยาวเคียงข้างกันไปเรื่อยๆต่างคนต่างเติมเต็มซึ่งกันและกันและบ่อยแค่ไหนที่เส้นตรงอีกเส้นที่เคยทอดยาวข้างๆเราได้เฉไปมาและโค้งห่างออกจากเราปล่อยให้เราต้องทอดยาวเพียงลำพัง และกลายเป็นเส้นตรงแค่เส้นเดียวที่โดดเดี่ยว ความโดดเดี่ยวของการถูกทอดทิ้งเจ็บปวดกว่าความโดดเดียวจากการไม่มีใคร หลายๆครั้งที่เราต้องพบกับความรู้สึกที่เมินเฉยและความเปลี่ยนแปลงในรูปแบบที่เห็น เรากลายเป็นภาระของความรู้สึกที่เขาต้องรับผิดชอบ เริ่มกลายเป็นคนแปลกหน้า ที่คอยสร้างปัญหาและคำถามต่างๆนาๆกวนใจเธอตลอดเวลา คำโกหกและคำแก้ตัว สารพัดเหตุผลที่เอามาอ้าง แม้บางครั้งฉันก็รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่จิง แต่ฉันก็พยายามทำใจเชื่อเธอเพราะฉันรักเธอมากไง ถ้าฉันแสดงว่าฉลาดรู้ทันเธอ ฉันกลัวว่าความจิงที่เธอจะสารภาพนั้นอาจทำให้ฉันต้องเสียเธอไปจิงๆ ฉันกลัว..ฉันพยายามปรับเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อค้นหาสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ทั้งที่จิงๆแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็เหมือนเดิมนั่นแหละเราก็ไม่ได้ผิดอะไรตรงไหน ความจิงแล้วสาเหตุอยู่ที่หัวใจของคนต่างหากที่ไม่เหมือนเดิม อาจเป็นเรื่องปกติของคนทั่วๆไป ที่พอไม่รักกันแล้วอะไรก็ไม่ดี ไม่ถูก พูดอะไรก็ไม่เข้าหูไปซะหมด ความรักที่ลดน้อยลงไปจนไม่รู้ว่ายังมีเหลืออยู่อีกมั้ย เธอบอกให้ฉันลืมเธอซะ..เธอบอกให้ลืมเรื่องราวของเรา..เพราะเธอไม่อยากให้ฉันเต้องมารอและเจ็บปวดกับคนเลวๆอย่างเธออีกแล้ว ฉันรับรู้นะว่าจิงๆแล้วเธอโกหก..ความเป็นจริงสิ่งที่ถูกคือ เธอจะทิ้งฉันไป ฉันต้องอยู่คนเดียว เพราะเธอมีคนใหม่ และวันนี้เธอก็มีเพียงเขา คนที่ทำให้เธอคิดถึงแล้วเจ็บหัวใจไม่ใช่ฉันอีกต่อไปแต่กลายเป็นเขาคนนั้นที่เธอรัก เขาคงไม่สร้างปัญหาและคำถามต่างๆนาๆกวนใจเธอเหมือนฉันใช่มั้ย เขาคนนั้นของเธอ คงดูแลเธอดีกว่าฉันใช่มั้ย แต่เธอรู้มั๊ย สำหรับฉันไม่มีใครที่ดูแลฉันได้ดีกว่าเธอ เธอได้สอนให้ฉันรู้ว่าวันเวลาและคำสัญญาต่างๆที่เธอเคยมีให้ฉัน มันไม่มีค่าอีกต่อไปแล้ว ...
...แม้ว่าวันนี้ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างกับเหตุการณ์เรื่องของเราที่ผ่านมาฉันยังไม่สามารถพยายามลบล้างอดีตในวันที่ฉันเคยมีเธอออกไปได้หมด แม้ว่าฉันยังต้องเจ็บปวดทรมานกับความรักครั้งนี้อีกนานสักแค่ไหน แม้ว่าสิ่งที่ฉันเป็นและความรู้สึกที่ฉันเคยมีตอนที่ยังไม่มีเธอเข้ามาในชีวิตอาจจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว หรือสิ่งที่เธอเคยทำร้ายฉันอยู่เรื่อยๆตลอดมาเหมือนฆ่ากันทั้งเป็นนั้นสักกี่ร้อยกี่พันครั้งฉันก็ยังรักและให้อภัยเธอได้ตลอดมา และเมื่อวันนี้ที่เธอจะขอฉันอีกครั้งเพื่อเดินจากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่หัวใจเธอรัก…
".......ได้ซิ่..ทำไมฉันจะให้ไม่ได้ล่ะ ....."
"ถ้าความรักของฉันแลกกับอิสระที่เธอต้องการ..ไม่ว่ายังไงฉันก็ยอม "
♣..ตั้ม..ตั้มยังจำคำนี้ได้ใช่มั้ย..♣
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น