วันจันทร์ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

♣ ขาดเธอไม่ได้เลย ♣

หากฟ้ากำหนดเเล้ว..
ให้เทออยุ่ ..หรือไม่อยู่ข้างฉัน..
ถ้าเลือกเเล้วว่าให้เทอกับฉัน..ต้องผูกพัน..
วันนี้ต่อไปฉันเเค่ขอรักเทอ..เท่านั้นหมดใจ..
เทอรุ้มั้ยว่ารักของฉัน...มากเท่าไหร่..
มันคงยาก..หากพูดทั้งหมดใจ..
เพราะทั้งหมดในหัวใจ....
มันมากมาย..เหลือเกิน..
ไม่รุ้กี่วันที่ฉันคิดถึง..
กี่คืนที่คนๆหนึ่งฝันหา..
กี่ครั้งที่หยดน้ำตา..
ไหลมาเพราะหวั่นใจ..
รุ้มั้ยเวลา..ที่ท้อเเท้..
เหลือเพียงเเต่ฉัน..กับความเหงา..
เรียกหาเทอไม่มี..เเม้เพียงเงา..
กลัววันเวลาเก่าๆจะหายไป..
ฉันรุ้..เทอมีอะไรต้องทำในชีวิต..
มากกว่าการ..คิดถึงฉัน..
มากกว่าจะมาใส่ใจมากมายกันเเละกัน..
เพราะชีวิตเทอไม่ได้มีเเค่ฉัน..คนเดียว..
รู้ว่า ทางวันนี้มีมากมาย..
หลายความหมายที่ควรเก็บ..
หลายเหตุผลที่ต้องทำให้สำเร็จ..
เพราะชีวิตต้องเก็บเกี่ยว..หลายประสบการณ์..
ฉันรู้..รู้เเค่ว่า..
"รักเทอมาก"
ฉันไม่อาจลืมเทอได้ในวันนั้น..
หากวันหนึ่งต้องเสียเทอไปจริงๆในสักวัน..
ฉันคงจะขาดใจ..
เพราะเทอเปรียบเหมือน...ออกซิเจน..
เป็นยิ่งกว่าทุกความหมาย..
เป็นคนเดียวที่ให้ได้มากมาย..
เเม้จะเป็นเเค่ผู้ชายธรรมดา..
เพราะเทอให้กันมาก..
ใจเลย..อดคิดไม่ได้..
หากวันหนึ่งฉันต้องเสียคนที่ฉันเรียกว่า "ดั่งลมหายใจ"
ไม่ว่านานสักแค่ไหน ฉันก็ทำใจไม่ได้. . .
ถ้าต้องขาดเธอ . . .

ในตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว...เหตุผลที่เธอต้องไป
ที่ฉันต้องเสียใจแบบนี้เป็นเพราะฉันเอง ฉันเองที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในสิ่งที่เธอทำให้
ฉันเองที่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ
ฉันเองที่ทำให้เธอต้องเหนื่อยหัวใจ
ฉันเองที่ทำให้เธอต้องรู้สึกเดียวดาย
ฉันเองที่ทำตัวงี่เง่า ไม่เข้าใจความรู้สึกเธอ
ฉันเองที่บางครั้งเห็นคนอื่น สำคัญกว่าเธอ
จนวันนั้นที่เธอเดินออกกไปจากชีวิตฉัน
ฉันเอาแต่โทษที่เธอมีคนอื่น
ฉันเอาแต่พูดว่า เวลาที่ผ่านมามันไร้ค่าสำหรับเธอหรอ??
เธอเคยรักฉันบ้างหรือเปล่า??
….ฉันจะอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีเธอ
คำอ้อนวอนเหล่านี้มันไม่มีความหมายกับเธอเลย ฉันรู้ แต่ก็อยากจะพยยายามทำให้มันดีกวว่าเดิม
อยากจะกลับไปแก้ไขความผิดพลาดครั้งนั้น แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้
คนนั้นของเธอ คงดูแลเธอดีกว่าฉัน แต่เธอรุ้มั๊ย สำหรับฉันไม่มีใครที่ดูแลฉันได้ดีกว่าเธอ
แล้วฉันต้องทำยังไงต่อไป ... สำหรับเธอเรื่องของเรามันคงเป็นแค่อดีต
สำหรับฉันมันเป็นปัจจุบัน ที่ไม่มีวันลืม ต้นเหตุทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเอง
ฉันเองที่ไม่รักษาเธอไว้ เธอคงเจ็บปวดที่ฉัน ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ
ฉันขอโทษ...ยิ่งได้รู้ว่าคนที่ทำให้ฉันเจ็บก็คือตัวฉันเอง แล้วฉันจะลืมมันได้ยังไง....
ต่อจากนี้ไปฉันจะต้องทำยังไงถึงจะลืมเธอได้...จะเป็นไรมั๊ย?? ถ้าฉันจะยังรักเธอ….

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น