บ่อยครั้งที่ ความรัก ทำให้เราลืมไปในหลายๆ สิ่ง ลืมว่า...
เราเคยกินข้าวคนเดียว. . . โดยไม่รู้สึกเหงา . . .
เราถือกระเป๋าเองได้. . . โดยไม่รู้สึกหนัก . . .
เราเคยนอนคนเดียว. . . โดยไม่รู้สึกอ้างว้าง. . .
เราเคยออกเที่ยว. . .โดยไม่ต้องมีคนห้ามหรือตาม. . .
เคยเดินทางคนเดียว. . . และอีกหลายๆเรื่อง. . .
ที่เราทำคนเดียวมาโดยตลอด..โดยไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องยาก..
ยิ่งกับความรัก ที่คบกันเนิ่นนาน . . .
ยิ่งเนิ่นนาน ความผูกพันก็ยิ่งมาก . . .
เมื่อความผูกพันเริ่มมาก ชีวิตเราก็มีแต่ความเคยชิน . . .
เคยชินที่จะกินข้าวกับเขา ดูหนังกับเขา . . .
เดินกลับบ้านกับเขา โดยมีเขาอยู่กับเราตลอดทุกๆเวลา. . .
***ความรัก ไม่ได้ทำให้ผู้หญิงอ่อนแอลงหรอก ***
***แต่ความรัก มักทำให้ผู้หญิงลืมการใช้ชีวิตคนเดียว ***
ไม่ต่างจากนาฬิกาแขวนผนัง ที่เดินบอกเวลาไปเรื่อยๆ . . .
โดยลืมไปว่าที่นาฬิกาเดินได้นั้น เพราะมีถ่านให้พลังงานอยู่ .
ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้ว่าถ่านจะหมด . . .
เป็นไปได้...พอๆ กับความรักที่เคยมีมาจะหมดลง . . .
ซึ่งถ้าวันที่ถ่านหมดมาถึงจริงๆ . . .
ถึงแม้สองเข็มนาฬิกาจะหยุดเดิน . . .
แต่เชื่อไหมว่า...เวลายังเคลื่อนไป . . .
เวลาบนโลกนี้ไม่ได้หยุดเหมือนสองเข็มนาฬิกา . . .
ความรักที่หมดลงแล้วนั้น ก็เช่นกัน . . .
ความรักหมด แต่ไม่ได้หมายความว่า 'ชีวิต' จะหมด . . .
ชีวิตของเรา ยังก้าวเดินต่อไปได้เสมอ . . .
อาจเหงาบ้าง ที่ต้องกลับมากินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว . .
อาจเจ็บปวดบ้าง ที่เบอร์โทรศัพท์ที่คุ้นเคย
ไม่ปรากฏบนหน้าจอบ่อยๆ อีกแล้ว . . .
แต่เชื่อไหมว่า ก่อนหน้าที่ไม่มีเขา . . .
เราก็ยังอยู่อย่างมีความสุขได้ . . .
หากชีวิตคือนาฬิกา และ เข็มสองเข็มคือความรัก . . .
มันก็ยังมีโอกาสที่จะใส่ถ่านความรักก้อนใหม่อยู่ทุกเวลา. .
และเข็มสองเข็มก็ยังมีโอกาส...เริ่มเดินต่อไปอีกครั้งหนึ่ง. .
**และวันนี้และต่อๆไปฉันต้องลุกขึ้นมาเข้มแข็งกว่านี้ให้ได้..ในสักวัน**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น