1

11

963

33333

94

8754

22

88

4472

2265

666

6635

9

999

3

99

7

7777777

♣ วันนี้วันเกิดต้องให้กำลังใจตัวเองซะหน่อย ♣

.........................................................................................................................................
นานแล้วนะ... ที่นั่งอยู่ตรงนี้...นานแล้ว... ที่ได้แต่กอดตัวเอง...นานแล้ว...ที่มองคนให้เดินมาแล้วผ่านไป..
นานแล้ว...ที่ไม่กล้าเผชิญอะไรต่อมิอะไรนานแล้ว... ที่เหงาและเดียวดายและนานแล้ว... ที่ไม่กล้าจะรักใครอีก. . .
นั่งอยู่ที่เดิมที่เคยล้มลง เคยเจ็บอยู่คนเดียวไม่กล้าลุก เพราะ... กลัวจะเจ็บถ้ายืนอยู่คนเดียวและหวังว่าจะมีมือสักมือ. . .
ที่จะช่วยฉุดเราขึ้นไปแต่... ก็กลัวว่าเขาอาจจะผลักเราล้มอีกก็ได้ กลัวๆๆ... ไม่กล้า. . .อีกแล้ว. . .

ทุกๆวัน...ลองนั่งคิดทบทวนทุกอย่างที่ผ่านมา...ก็ได้รู้ว่า..เจ็บที่เคยรู้สึก..มันน้อยกว่าเมื่อวานแล้ว. . .
ไม่รู้สึกแล้วว่า..ต้องนั่ง"รอ"รักษาสัญญาอีกต่อไป และใจเราก็เข้มแข็งขึ้น. . .เริ่มมองโลกสวยกว่าเมื่อวันวาน...
และสิ่งที่หัวใจสั้งสมองวันนี้ไม่ใช่คำว่า"ต้องรอ" แต่ที่วันนี้เรารับรู้คือคำว่า เคยเจ็บมากแค่ไหนกับ"การรอ"ก็เท่านั้น

เราเริ่มฉลาดขึ้นและให้กำลังใจตัวเองทุกๆวันว่า "ลุกขึ้นได้ปาดคราบน้ำตาเถอนะ ถ้าต้องเดินไปคนเดียวพอไหวมั้ย...
ถึงไม่มีใครมาเดินร่วมทางเหมือนก่อนก็ไม่เป็นไร เดินคนเดียวตอนนี้คงสบายใจเยอะกว่าต้องนั่งรอคนที่ไม่กลับมา. . .
ถึงจะมีเหงาบ้าง ท้อแท้บ้างแต่ถ้าคิดว่าใครสักคน ก็รอเราอยู่ที่ปลายทาง...ที่อาจจะยังมองไม่เห็นก็เท่านั้น...
มันก็ยังเป็นความหวังที่ช่วยพยุงให้เราเดินไปได้ไกลมากพอ. . .ตรงนี้ก้เพียงพอแล้วหล่ะ. . .!!

ถึงทางเดินที่ก่อนจะล้ม มีใครอีกคนเดินร่วมทางมาด้วยก็เถอะ
ในเมื่อวันที่เราล้มอยู่อย่างนี้ เขาก็คงเดินไปไกลมากแล้ว. . .
ไม่ได้หรอก!! ไม่ใช่จะรีบเดินตามไปให้ทันหรอก. . .
แต่สักวันหนึ่ง..เราจะต้องเดินแซงเค๊าให้ได้...ต่างหากล่ะ คอยดูนะ. . .สู้โว๊ย!!!

.........................................................................................................................................

♣ วันนี้..อ่อนแอ..เหลือเกิน ♣

+เจตด่ากูที่กูกลับไปทำร้ายตัวเองอีก มันพุดถูกทุกอย่าง กูก็รู้นะว่าอะไรเป็นอะไร+


+ต้นเหตุมันคือความซึมเศร้าของกูที่หนักขึ้นทุกวันกุกลับไปเห็นอดีตที่กุผิดพลาด+


+ตั้งแต่ครั้งแรกจนวันนี้และทุกวันกุก็ต้องพยายามวิ่งหนีอดีตกับเรื่องของกุกับไอ้ตั้ม+


+กุต้องปั้นยิ้มมีความสุขทำตัวตามปกติต่อหน้าครอบครัวกุทั้งที่จิตใจกูมันย่ำแย่มากๆ+


+กูยิ่งทำมันก้ยิ่งเหนื่อยจนกูรู้สึกว่ากูเข้มแข็งไม่ไหวมันตอกย้ำให้กุไม่อยากอยู่อีกแล้ว+


+กูก็พูดบอกใครไม่ถูกเหมือนกันกุรู้แค่เพียงว่า กุเหนื่อยแล้วกุไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว+


+สิ่งที่กุทุ่มเทคาดหวังมันก็กลับมาทำร้ายกุ อดีตก็คอยฝังกลบกูทุกครั้งที่กูซึมเศร้า+


+ทำไมกูถึงได้ท้ออย่างงี้วะ ทำไมคนรักของกูต้องจะฆ่ากูแบบนี้ด้วยทั้งๆที่มันก็รู้+


+บอกเลิกกับกูดีๆก็ได้ ไม่จำเป็นต้องให้กูทรมานแบบนี้กูไปทำอะไรให้มันอาฆาต+


+ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา กูก็ดีกับมันมาตลอด สุดท้ายมึงก็แค่หลอกใช้กูนี่เอง+


++ ไอ้สารเลว...งูมีพิษ..รีดพิษออกยังไงมึงก็กัดกูตายอยู่ดี... ++

♣ ทำไมฉันจะให้เธอไม่ได้ ♣

นานมาแล้ว..ที่เราเหมือนอยู่ในโลกคับแคบที่มีเพียงความทุกข์เศร้า ดวงตาของเราไม่เคยมองเห็นภาพอะไรเลย นอกจากห้องแคบๆ ที่เต็มไปด้วยความทรงจำที่เก่าเก็บ กับวันคืนที่มีเพียงความทรมาน วนเวียนซ้ำไปซ้ำมาแต่เรื่องของเธอเพียงคนเดียวและหัวใจที่ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกใดๆนอกจากความเจ็บปวด ที่อยุ่ในใจมาจนชินชา จนบางความรู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็นสิ่งมีชีวิตที่แค่หายใจไปวันๆ ไม่มีความสุขเลยกับการที่หายใจบนโลกใบเดิมที่ขาดเธอ วันคืนที่ผ่านมาล้วนเต็มไปด้วยความผูกพันจนแทบกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกันไปแล้ว 24 ชม.เราต่างรับรู้ความเป็นไปในการดำเนินชีวิตในแต่ละวันของกันและกัน เหมือนเส้นขนานสองเส้นที่ลากยาวเคียงข้างกันไปเรื่อยๆต่างคนต่างเติมเต็มซึ่งกันและกันและบ่อยแค่ไหนที่เส้นตรงอีกเส้นที่เคยทอดยาวข้างๆเราได้เฉไปมาและโค้งห่างออกจากเราปล่อยให้เราต้องทอดยาวเพียงลำพัง และกลายเป็นเส้นตรงแค่เส้นเดียวที่โดดเดี่ยว ความโดดเดี่ยวของการถูกทอดทิ้งเจ็บปวดกว่าความโดดเดียวจากการไม่มีใคร หลายๆครั้งที่เราต้องพบกับความรู้สึกที่เมินเฉยและความเปลี่ยนแปลงในรูปแบบที่เห็น เรากลายเป็นภาระของความรู้สึกที่เขาต้องรับผิดชอบ เริ่มกลายเป็นคนแปลกหน้า ที่คอยสร้างปัญหาและคำถามต่างๆนาๆกวนใจเธอตลอดเวลา คำโกหกและคำแก้ตัว สารพัดเหตุผลที่เอามาอ้าง แม้บางครั้งฉันก็รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่จิง แต่ฉันก็พยายามทำใจเชื่อเธอเพราะฉันรักเธอมากไง ถ้าฉันแสดงว่าฉลาดรู้ทันเธอ ฉันกลัวว่าความจิงที่เธอจะสารภาพนั้นอาจทำให้ฉันต้องเสียเธอไปจิงๆ ฉันกลัว..ฉันพยายามปรับเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อค้นหาสาเหตุของการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ ทั้งที่จิงๆแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็เหมือนเดิมนั่นแหละเราก็ไม่ได้ผิดอะไรตรงไหน ความจิงแล้วสาเหตุอยู่ที่หัวใจของคนต่างหากที่ไม่เหมือนเดิม อาจเป็นเรื่องปกติของคนทั่วๆไป ที่พอไม่รักกันแล้วอะไรก็ไม่ดี ไม่ถูก พูดอะไรก็ไม่เข้าหูไปซะหมด ความรักที่ลดน้อยลงไปจนไม่รู้ว่ายังมีเหลืออยู่อีกมั้ย เธอบอกให้ฉันลืมเธอซะ..เธอบอกให้ลืมเรื่องราวของเรา..เพราะเธอไม่อยากให้ฉันเต้องมารอและเจ็บปวดกับคนเลวๆอย่างเธออีกแล้ว ฉันรับรู้นะว่าจิงๆแล้วเธอโกหก..ความเป็นจริงสิ่งที่ถูกคือ เธอจะทิ้งฉันไป ฉันต้องอยู่คนเดียว เพราะเธอมีคนใหม่ และวันนี้เธอก็มีเพียงเขา คนที่ทำให้เธอคิดถึงแล้วเจ็บหัวใจไม่ใช่ฉันอีกต่อไปแต่กลายเป็นเขาคนนั้นที่เธอรัก เขาคงไม่สร้างปัญหาและคำถามต่างๆนาๆกวนใจเธอเหมือนฉันใช่มั้ย เขาคนนั้นของเธอ คงดูแลเธอดีกว่าฉันใช่มั้ย แต่เธอรู้มั๊ย สำหรับฉันไม่มีใครที่ดูแลฉันได้ดีกว่าเธอ เธอได้สอนให้ฉันรู้ว่าวันเวลาและคำสัญญาต่างๆที่เธอเคยมีให้ฉัน มันไม่มีค่าอีกต่อไปแล้ว ...
...แม้ว่าวันนี้ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างกับเหตุการณ์เรื่องของเราที่ผ่านมาฉันยังไม่สามารถพยายามลบล้างอดีตในวันที่ฉันเคยมีเธอออกไปได้หมด แม้ว่าฉันยังต้องเจ็บปวดทรมานกับความรักครั้งนี้อีกนานสักแค่ไหน แม้ว่าสิ่งที่ฉันเป็นและความรู้สึกที่ฉันเคยมีตอนที่ยังไม่มีเธอเข้ามาในชีวิตอาจจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว หรือสิ่งที่เธอเคยทำร้ายฉันอยู่เรื่อยๆตลอดมาเหมือนฆ่ากันทั้งเป็นนั้นสักกี่ร้อยกี่พันครั้งฉันก็ยังรักและให้อภัยเธอได้ตลอดมา และเมื่อวันนี้ที่เธอจะขอฉันอีกครั้งเพื่อเดินจากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่หัวใจเธอรัก…

".......ได้ซิ่..ทำไมฉันจะให้ไม่ได้ล่ะ ....."

"ถ้าความรักของฉันแลกกับอิสระที่เธอต้องการ..ไม่ว่ายังไงฉันก็ยอม "

♣..ตั้ม..ตั้มยังจำคำนี้ได้ใช่มั้ย..♣

♣ " คุก "...ที่เธอไม่มีวันจะเข้าใจ...♣

** ..และฉัน..ก็ไม่มีวันที่จะให้อภัย..**

...คุกในทางโลกเราจะออกมาได้ ต่อเมื่อ ผู้คุมเปิดประตูให้เราออกมา.. แต่คุกในใจมันไม่มีประตู เราจะเดินออกมาตอนไหนก็ได้!! แต่ ทำไม?? เราถึงไม่ยอมออกจากคุกที่เราทำขึ้นขังใจของเราให้เป็นทุกข์!! โดยการไม่ยอมลืมเรื่องร้ายในอดีต ไม่ยอมให้อภัยคนที่เคยทำร้ายเรา แล้วก็คอยคิดถึงมันอยู่เรื่อยๆ และเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึงมันหรือแม้แต่ไม่ยอมให้อภัยตัวเอง... เมื่อเราทำผิดหรือสิ่งที่คิดมันผิดพลาด...จะต้องใช้เวลาอีกนานมั้ย ที่เราจะเข้าใจว่า เราเป็นมนุษย์นะ!!! การทำผิดพลาดเป็นของคู่กับการเกิดเป็นคน!! เราทำ"ผิด"ก็เพื่อจะได้เรียนรู้ที่จะทำให้"ถูกต้อง"ในครั้งหน้า!!!!
...และถ้าถึงวันนั้นที่เราคิดได้ว่า..แค่เราก้าวออกจากคุกที่เราทำขึ้น เราจะพบกับ "อิสรภาพ และความสุข" ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะจมอยู่กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว เราจะให้อภัยทุกๆคนรวมทั้งตัวเอง และก้าวต่อไปอย่างเป็นสุข.. เพราะชีวิตนี้มันสั้นนัก....
แต่ไม่ว่าจะทบทวนความรู้สึกตนเองสักกี่ร้อยกี่พันครั้ง ณ.ตอนนี้และเวลานี้ เราก็ไม่อาจจะลืมเรื่องเลวร้ายต่างๆและให้อภัยกับใครคนหนึ่งที่ทำให้ความแค้นเกิดขึ้นในใจเราได้เลยสักครั้ง ภาพความรงจำเก่าในอดีตยังกลับมาตอกย้ำให้เราคิดอยู่เสมอทุค่ำคืน ทุกวันเวลา ว่าช่วงเวลานั้นเราทรมานเพราะเขามากแค่ไหน รู้ทั้งรู้ว่าการให้อภัยคือสิ่งที่จะสามารถปลดปล่อยเราและความอาฆาตแค้นต่างๆที่มีได้ แต่สมองก็ไม่เคยสั่งหัวใจให้ทำตามได้เลยสักครั้ง ...!!!
...แม้ว่าวันนี้ความรักมากมายต่อใครบางคนที่ยังคงอยู่เท่าเดิมไม่เคยลดน้อยลงหรือจางหาย แต่มันก็ไม่อาจลบล้างทดแทนกันได้เลย ..และแม้วันนี้ใครคนนั้นได้ถูกปลดปล่อยเป็นอิสระจากพันธนาการต่างๆทางด้านกายและจิตใจเขาไปแล้ว มีแต่เรา..ที่ยังคงวนเวียนอยู่ในที่แห่งนี้ที่ฉันเรียกมันว่า "คุก" . . .

...วันนี้...การหันหลังเดินกลับมามันก็สายเกินไปกับทุกๆสิ่ง การจับมือประครองเริ่มต้นใหม่มันก็หมดเวลาหวังแล้วทุกๆอย่าง และฉันก็รุ้ดีว่าเธอเลือดเย็นพอที่จะ "ลืม" สิ่งที่ฉันต้องการตอนนี้คือ เฝ้ามองรอเวลาวันที่เวรกรรมนั้นตามทันเธอในอีกไม่ช้า เมื่อวันนั้นมาถึง..ฉันขอให้เศษความคิดส่วนหนึ่งทำให้เธอนึกย้อนขึ้นมาได้ว่า..ครั้งหนึ่งในวันที่เธอได้เป็นอิสระ...เธอเคย "ฆ่าอย่างเลือดเย็น" และ "ทิ้งขว้าง" ใครบางคนไว้ "หลังกำแพงคุก" เพื่ออิสระภาพตัวเธอเองหรือเปล่า . . . ♣♣♣

..........................................................................................................................................................................

♣ รักบนความอาฆาตแค้น ♣

วันนี้ฉันกลับมาเยี่ยมบล๊อกของฉันอีกครั้ง หลังจากที่ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างเริ่มกระจ่างชัดขึ้น ทั้งๆที่รู้แก่ใจว่าตั้มเปลี่ยนไปแล้วและตั้มก็จะไม่กลับมาตามคำสัญญาที่ตั้มเคยให้ไว้ แต่ไม่รู้ทำไมทุกวันนี้ก็ยังรอ และรับความจริงยังไม่ได้ ตอนนี้อาการโรคซึมเศร้าก็กลับมาอีกครั้งมันเป็นช่วงเวลาที่สุดแสนจะทรมานที่สุด จากการที่คนที่เราคาดหวังและต้องผิดหวังอย่างรุนแรง ตั้มรู้มั้ยว่าวันนี้เค๊ารู้สึกยังไง เป็นตายร้ายดียังไง ต้องไปแวะหาเมย์ที่บ้านทั้งๆที่ตั้มสัญญาว่าคนที่จะมาหาคนแรกและบอกข่าวคือเค๊า เมย์ยังดีที่ยังได้พบเจอต้องแต่..ตั้งแต่วันที่ตั้มออกมาก่อนต้อง เค๊ายังไม่รู้เลยว่าตั้มออกวันไหน ตอนไหน ตั้มอยู่ไหน อยู่กับใคร ทำอะไร เมื่อไหร่จะกลับ เค๊าก็ยังไม่รู้เลย ป่านนี้ตั้มคงมีความสุขมาซิ่นะ ที่ตั้มสมความปรารถนาที่จะได้ปล่อยตัวและออกมาใช้ชีวิตเริ่มต้นใหม่กับคนที่ตั้มรัก แต่คนๆนั้นไม่ใช้เค๊า ตั้มทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง หยุดเรื่องของเราแบบวิธีที่โหดร้าย ไม่น่าเชื่อว่าคำที่ตั้มบอกว่ารักเค๊ามากและหยุดอยู่ที่เค๊าแล้วมันเคยออกมาจากปากตั้ม ตั้มจะรู้สึกบ้างมั้ยว่า..ตอนที่ตั้มกำลังมีความสุขอยู่กับคนอื่น ยิ้ม หัวเราะบอกรักอยู่กับคนอื่น อาจจะมีใครบางคนที่ตั้มใช้เค๊าเป็นแค่ทางผ่าน เพื่อจะทำให้ตั้มมีกำลังใจสู้ต่อ วันที่ตั้มมีปัญหาทุกข์ใจ เค๊าก็รับไว้ทุกๆเรื่อง อะไรที่ทำให้ตั้มสบายใจอะไรที่ช่วยตั้มได้แม้ว่ามันจะอันตรายขนาดไหนเค๊าก็ทำให้ได้ไม่เคยกลัว ถามจิงๆเถอะ ตั้มไม่เคยรักเค๊าเลยใช่มั้ย เค๊าผิดอะไรตรงไหน เค๊าไม่ดีตรงไหนทำไมไม่บอกกับเค๊าล่ะ และที่ผ่านๆมาตั้มไม่รักแล้วตั้มทำทำไม ทั้งๆที่ตั้มก็รู้ว่าเค๊าเป็นโรคซึมเศร้าตั้มยังไม่เคยแม้แต่คำพูดที่มันเป็นกำลังใจ แต่เค๊าก็เข้าใจตั้มนะว่า คนเราทุกคนถ้ามีรักใหม่ ยังไงก็ไม่สนใจอดีตหรอกแม้ว่าอดีตมันจะยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่เค๊าคือคนที่โดนทิ้งไง มันไม่ไหนไม่ได้ ทั้งในโลกปัจจุบันและอดีต แม้วันนี้ต้องเจ็บปวดกับมันแต่ให้ทำไงได้เรามันโง่เอง ทั้งๆที่รู้ว่าเค๊าไม่กลับมาแล้ว เค๊าทิ้งเราไปหาคนอื่นแล้ว เรามันไร้ค่าไม่ความหมายอะไรแล้ว รู้..รู้ทุกเรื่อง รับรู้ทุกอย่างแต่ก็ทำใจไม่ได้สักที

ตั้ม...ถ้าคนรักใหม่คนนั้นของตั้ม เค๊ารักตั้มมากว่าเค๊า ดูแลตั้มได้ดีกว่าเค๊า ตั้มก็คิดถูกแล้วแหละที่ตั้มเลือกคนนั้น เพราะสิ่งที่เค๊ามีให้ตั้มเสมอมาเค๊าจะคิดว่า มันน้อยไปสำหรับคนที่ไปรักและทุ่มเทให้เค๊าข้างเดียว ที่แน่ๆเค๊าจะไม่ไปรบกวนตั้มในทุกๆเรื่องไม่ว่าอะไรก็ตาม ความเจ็บปวดตรงนี้ไม่เป็นไรเค๊าสมควรแล้วแหละที่จะต้องได้รับ แต่สักวันหนึ่งเค๊าก็ต้องชินกับความเจ็บปวดนี้ไปเองแหละ และที่สำคัญ เค๊าคงอโหสิให้ตั้มในเรื่องของเรานี้ไม่ได้หรอกนะ แม้เค๊าจะรักตั้มมากแต่เค๊าก็แค้นตั้มมากเช่นกัน เวรกรรมทุกคนต้องมีทำอะไรใครไว้ก็ต้องได้รับคืน ตอนนี้เค๊าก็กำลังรับกรรมที่เค๊าเคยก่อขึ้นเหมือนกัน และเค๊าก็หวังว่าสักวันหนึ่งเค๊าก็จะได้เห็นผลกรรมติดจรวดไปหาตั้มเช่นกัน ยังจำได้มั้ยที่เค๊าเคยพูดว่า "สักวันหนึ่งมึงจะต้องเจ็บเจียนตายเหมือนที่กูเจ็บร้อยพันเท่า" เค๊าก็ขอให้มันเป็นไปดังหวัง เค๊ายืนยันว่าเค๊ายังรักตั้มมากนะ แต่ความอาฆาตแค้นของเค๊าจะไม่มีวันอโหสิให้ตั้มเด็ดขาด ถ้าเค๊ายังมีลมหายใจจนถึงวันที่เค๊าได้รับรู้ว่ามันเป็นจิงอย่างตามปากที่เค๊าพูด เค๊าก็หวังว่าวันนั้นเค๊าคงจะเลิกรักตั้มและหยุดความเจ็บปวดทรมานนี้ไปแล้วเช่นกัน...

♣ อย่าหนีเพราะฉันก็มีหัวใจ ♣

++ตั้งแต่วันนี้ไปตั้มไม่ต้องหนีเค๊าหรอกเค๊าไม่ตามไปรังควานตั้มแน่นอน++
++ไม่ต้องปั้นเรื่องมาโกหกเค๊านะรู้มั้ยเพราะเค๊าจะไม่มานั่งถามตั้มอีกแล้ว++
++ถ้าไม่รักกันก็อย่ามาให้ความหวังลมๆแล้งๆทั้งๆที่มันจะไม่มีวันนั้นเกิดขึ้นจิง++
++ไม่ต้องมาสงสารกลัวว่าเค๊าจะตายเพราะเป็นคนโง่แล้วทำให้ตั้มเป็นคนผิด++
++อย่าลำบากกับเรื่องของเราในทุกๆเรื่องเพราะเค๊ารู้ว่าตั้มก็เหนื่อยกับมันมานาน++
++ถ้าตั้มต้องการที่จะแยกทางเดินจากไปในวันนี้ตั้มก็ไปเถอะเค๊าอยู่ได้ไม่เป็นไร++
++เพราะเค๊าก็เหนื่อยที่ต้องคอยดึงรั้งความรักของตั้มอยู่คนเดียวคนไม่รักกันยังไง++
++เค๊าก็เข้าใจว่าความรักมันบังคับกันไม่ได้เมื่อหมดรักตั้มก็ไปโอเคเค๊าเข้าใจดีแล้ว++
++เค๊าจะไม่สาบานหรือสัญญากับตั้มอีกว่าจะไม่กลับไปคืนดีกับตั้มเหมือนที่แล้วมา++
++เพราะถ้าเค๊าพูดกี่ครั้งเค๊าก็ไม่เคยทำได้อย่าที่ปากบอกแต่ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิม++
++วันนี้ตั้มก็แสดงให้เค๊าได้รู้แล้วว่าตั้มพยายามให้เรื่องของเรามันจบลงมากแค่ไหน++
++แม้ตั้มจะไม่มีคำบอกลาหรือคำพูดใดๆแต่แค่วันนี้สิ่งที่เค๊ารู้ว่าตั้มอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ++
++แต่ตั้มเว้นระยะห่างกับเค๊าเหมือนอยู่คนละโลกเหมือนเราไม่เคยรักกันมากมาก่อน++
++จากนี้ไปไม่ต้องหนีเค๊าไม่ต้องหลบซ่อนเค๊าไม่ต้องปั้นเรื่องโกหกมาหลอกเค๊าอีก++
++ไม่ต้องลำบากมานั่งคิดมากเรื่องเค๊าอีกเค๊าอยู่ได้ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นตั้มไม่ผิด++
++ไปเถอะเค๊าขอให้ตั้มโชคดีเค๊าจะไม่วุ่นวายกับชีวิตตั้มอีกเราจะลาขาดจากกันแค่นี้++
++ขอบคุณที่วันนี้ตั้มก็ทำให้เค๊าได้รู้อะไรอีกเยอะแยะตั้มทำให้เค๊าตัดสินใจหยุดซะที++
++ขอบคุณทุกๆเรื่องดีๆที่ผ่านมามันสอนให้เค๊ารู้ว่ารักแท้ก็เกิดขึ้นในใจคนอย่างเค๊าได้++
++และก็ขอบคุณที่สอนให้เค๊ารู้เช่นกันว่าอย่าคิดไปหยุดความรักอยู่ที่ใครคนเดียวอีก++
++เพราะมันไม่คุ้มเลยเพราะวันหนึ่งเราจะกลายเป็นคนที่โง่เองเจ็บเองคนเดียวแบบนี้++

♣ เข้าใจ..แต่ทำไม่ได้ ♣

ก็รู้และก็เข้าใจ ว่าวันนี้คงต้องทำใจ วันพรุ่งนี้ คงไม่มีเธอแล้วใช่ไหม ฉันเข้าใจแต่ทำไม่ได้จริงๆ..บอกอย่างนั้นบอกอย่างนี้ บอกวิธีที่ทำให้ไม่เสียใจ ต้องหยุดรักเขาได้ยินไหม เข้าใจแต่ทำไม่ได้ เมื่อความรักมันจบแล้ว คงไม่แคล้วต้องมีคนร้องไห้ คำว่ารักเรา มันหมดความหมาย เข้าใจแต่ทำไม่ได้จริงๆ..

จะใช้ชีวิตอย่างไรให้เหมือนเก่า เมื่อไม่เหลือคำว่าเรา พรุ่งนี้ฉันจะไม่มีเธอ ฉันเหลือความหวังอะไรบ้างหรือเปล่า ยิ่งคิดถึงยิ่งปวดร้าว จากนี้คงไม่ได้พบเธอ *ปล่อยให้เธอเดินจากฉันไป และชีวิตของฉันก็หายไปกับเธอ ทั้งที่อยากทำให้ดีกวว่านี้ มองเธออีกครั้งเพื่อบอกลา ฉันจะขาดใจ รั้งเธอไว้ไม่อยู่จะมีพรุ่งนี้เพื่ออะไร "ทั้งที่เธอไม่กลับมาแล้ว" อยากมองตาของเธอได้อีก อยากกอดเธอเหมือนเดิมได้อีก หากโอกาสของฉันยังมีอยากบอกให้เธอได้ยิน ว่า รัก....ไม่รู้ว่าเธอจะลืมฉันหรือเปล่า คำว่ารักระหว่างเรา อาจลบเลือนจากหัวใจเธอฉันได้แต่หวังว่าเราจะพบกันแต่ก็เหลือแค่ในฝัน เท่านั้นที่จะได้พบเจอ...

จมอยู่กับตัวเอง ติดอยู่กับเวลา ทำไมเธอไม่มา เธอหายไปนานเหลือเกิน ยังมีคนที่คอยอยู่ วันและคืนเฝ้าหมองเหม่อ ใครทำให้เธอห่างเหิน ผ่านไปแต่ละวัน ก็ยังหวั่นในใจ ว่ามันเกิดอะไร กับรักที่เธอให้มา เธอยังรักฉันรึปล่าว เธอมีใครสำคัญกว่า เพียงแค่คิดยังปวดร้าวเพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน จะต้องทำยังไง บอกกับเธอยังไง ความอึดอัดในใจ ที่ฉันทนมาตั้งนาน คนดีๆที่เคยห่วง นานวันไปยิ่งไกลห่าง เพียงคิดน้ำตาก็ไหล เพราะว่าใจกลัว กลัวว่าเธอจะทิ้งกัน จากไปลืมคนที่เคยบอกรักกัน ลืมทุกๆอย่าง มันอ่อนล้าและสับสน...

เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหมที่รักเธอจะเคยบ้างไหม ที่ต้องรอบางคนโดยไม่รู้เมื่อไหร่ เมื่อไหร่คนนั้นจะมา การรอคอยโดยไม่รู้ว่า จะเจอจะพบกันอีกไหม มันทรมานจนทนไม่ได้ เคยไหมช่วยตอบฉันที ที่รักนานจะนานแค่ไหน ที่ฉันต้องรอมันอีกนานเท่าไหร่ เมื่อไหร่เธอนั้นจะกลับมาผ่านวันคืนยาวนานมันช่างไร้ค่า ไม่มีความหมายอะไร อยู่ไปวันๆมันไม่ชินเท่าไหร่ ตั้งแต่จากไปอยู่ห่างกันไกล ก็คิดถึงเพียงเธอ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม ไม่ว่าอยู่ที่ไหนอยู่คนละฟ้า ได้โปรดกลับมาฉันรอแค่เธออยู่ตรงนี้ เธอจะเปลี่ยนไปไหม เมื่อเขาได้ยืนข้างเธอ ไม่มีฉันได้ยืนใกล้ๆเธอ จะเปลี่ยนไปไหมหัวใจของเธอ ห่างกันแล้วเธอจะเปลี่ยนไปไหม อยากจะขอให้เธอเห็นใจ เปลี่ยนวันคืนที่ฉันไม่มีผู้ใด กลับมาทำให้ชีวิตฉันมีเธอได้ไหม...

♣ กำลังใจจากคนรอ ♣

ในวันนี้เธอนั้นให้สัญญา
บอกกันว่าจะมีเราตลอดไป
เพียงแค่ขอให้ฉันนั้นเชื่อใจ
รักที่ให้จริงใจเสมอมา
เธอเฝ้าถามว่าฉันรอเธอได้ไหม
อยากให้รู้ดวงใจฉันใฝ่ฝันหา
ฉันยังเฝ้ารอคอยวันเธอมา
ได้สบตาพร้อมบอกว่า"ฉันรักเธอ"
ที่เอห่างเข้าใจดีด้วยเหตุไหน
ขอเธอจงตั้งใจอย่าท้อถอย
ทำตามฝันที่เธอนั้นรอคอย
ไม่เคยน้อยใจกับการที่ต้องรอ
หวังเพียงว่าเธอคว้าฝันนั้นมาฝาก
ถึงลำบากเพียงไหนเธออย่าท้อ
กำลังใจน้อยๆจากคนรอ
คอยเติมต่อความฝันวัน2เรา
ในวันนี้ยอมรับว่าห่างไกลนัก
แต่ฉันยังเชื่อในรักที่ใฝ่หา
อยากให้เราทั้ง2ใช้วันเวลา
พิสูจน์ว่าเราต่างมีค่าต่อกันมากเพียงใด..

♣ ยังไงก็..ไม่รัก ♣

...*★.• •*.:｡✿✲...*★.• •*.:｡✿✲

ครั้งหนึ่ง..เธอเคยทำ ให้ฉันยิ้มได้..
แต่ก็ทำให้ ฉันร้องไห้ในวันนี้ ..
เธอเคยบอก. . .รักของเรา ทำให้เธอรู้สึกดี ..
แต่วันนี้..เธอกลับ..อยากบอกลา..
ถามได้ไหม ว่าฉันทำอะไรผิด ..
เธอหยุดคิดก่อน จะที่ตอบว่า. . .
เมื่อเราคบกัน ผ่านคืนวันเวลา ..
เธอก็เริ่ม เห็นว่า. . .เราไม่เข้ากัน ..
คนดี ฉันจะบอกอะไรให้..
วันแรกที่ฉันเป็นอย่างไง ..
วันนี้. .ฉันก็ยังเป็นอย่างนั้น ..
แล้วทำไม เธอเพิ่งรู้ว่า ..
เรามีปัญหา ตรงความผูกพัน ..
ทำไมเธอเพิ่ง ไม่ชอบนิสัยกัน ..
ในวันที่ฉัน รักเธอหมดใจ ..
ฉันเสียใจ. . .มากเลยนะ ..
เพราะไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเธอจะทำกันได้ ..
แต่เอาเหอะ คงไม่ยื้อให้เธอลำบากใจ ..
ฉันรักเธอมากพอ ที่จะปล่อยให้เธอไป ..
ค้นหาคนที่ใช่. . .ที่เธอต้องการ ..

...*★.• •*.:｡✿✲...*★.• •*.:｡✿✲

♣ ตั้มยังจำได้มั้ย ♣

ทำธุระก่อนนะคับ
20 พฤศจิกายน 2008 20.12 น.

รักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักรักมากมายก่ายกองบอกรักสักกี่ล้านคำก็ไม่พอกับความรู้สึกที่ตั้มมีให้เจี๊ยบคับ
22 พฤศจิกายน 2008 08.03 น.

*****ตั้มเคยคิดถึงเจี๊ยบมั้ย..เจี๊ยบรอตั้มโทรมาหารู้ป่าวคนใจร้าย..แค่นี้ก็รู้แล้วว่า"ความคิดถึงเรามันไม่เท่ากัน"
24 พฤศจิกายน 2008 15.01 น.

ถ้ารู้สึกดีแล้วเปิดเครื่องโทหาตั้มด้วยคับตั้มเป็นห่วงนะคับ
25 พฤศจิกายน 2008 08.57 น.

ตั้มนอนแล้วนะคับ
28 พฤศจิกายน 2008 02.52 น.

ตั้มคับ..คลิปส่งไม่ใด้นะ เด๋วเค้าไปก่อนนะ ห่มผ้าหนาๆนะที่รัก นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ เจี๊ยบรักตั้มที่สุดในโลกเล้ยยย..อย่าขี้แยนะฮือ..ฮือ.ๆ เข้มแข็งๆ พรุ่งนี้เองเนอะ รักนะ จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆ
28 พฤศจิกายน 2008 16.13 น.

เปิดเครื่องแล้วคับหน้ารักอย่างงี้ไม่ให้คิดถึงได้ไงตั้มรักช้างน้อยที่สู๊ดดในโลกเลยคิดถึงจังคับตั้มสัญญาว่าจะไม่คุยกับใครคับจะเป็นสามีที่ดีคับคิดถึงนะ
29 พฤศจิกายน 2008 12.58 น.

ตื่นแล้วคับคิดถึงจังเลยอยากได้ยินเสียงจังเลยไม่ไหวแล้วจะขาดใจตายแล้ว
29 พฤศจิกายน 2008 12.59 น.

คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงคิดถึง คิดถึง คิดถึงจังเลยทรมารมากเลย
29 พฤศจิกายน 2008 12.59 น.

รักนิดๆ รักหน่อยๆ
รักน้อยๆ แต่รักนานๆ
จนลมหายจัยสุดท้าย
6 ธันวาคม 2008 22.39 น.

กลางวันโทฟรี
กลางคืนนาทีละบาท
คิดถึงใจแทนขาด
ต้องใช้กี่บาทช่วยบอกที่
10 ธันวาคม 2008 23.41 น.

คุณมี 171 สายที่ไม่ได้รับจาก +66894581461 เมื่อ 12:29 13/12/08
13 ธันวาคม 2008 14.16

ตั้มคงลืมช้างน้อยไม่ได้แน่ตอนนี่ตั้มรู้สึกว่าตั้มอยู่ตัวคนเดียววันนี้ตั้มนั่งรอประกาศชื่อเยี่ยมญาติตั้มคิดว่า เจี๊ยบจะมา ช้างน้อยดูแลตัวเองดีๆนะขอบคุณมากนะที่ทำให้ตั้มได้รู้ว่าความสุขแป๊บเดียวกับความสุขที่ตั้มรอมาตั้งนานกว่าจะได้แต่พอได้มาตั้มกับดูแลมันไม่ได้ กว่าตั้มจะรู้สำนึกช้างน้อยก็ไม่กับคืนมา
นานเท่าไรลูกหมูก็จะรอช้างน้อยน่ะอย่า!.. กินนำแดงน่ะ
16 ธันวาคม 2008 23.05 น.

มึงตายแน่
18 ธันวาคม 2008 13.48 น.

อาบน้ำหรือไปคุยกับชู้วะจับได้หน้าดู
22 ธันวาคม 2008 08.52 น.

ตั้มขอโทดตื่นมาฉี่ตอนไหนแล้วโทหาตั้มด้วยนะตั้มจะรอเป็นห่วงนะช้างน้อย
22 ธันวาคม 2008 22.27 น.

ตื่นมาฉี่ไวๆนะตั้มจะ รอ
22 ธันวาคม 2008 22.43 น.

นอนห่มผ้าหนาๆน่ะ อย่าลืมใส่"กกน"นะ เดี๋ยวตึ๊นออกตั้มจะ ช้างน้อยโทมานานเท่าไรก็จะรอ
22 ธันวาคม 2008 22.56 น.

ปวดท้องเป็นอะไรมากปะเป็นห่วงมากรู้ไหมช้างน้อยลูกหมูนอนไมหลับอะอยากรู้บอกหน่อยได้ปะอยากรู้ว่าหายปวดท้องยังอะคับ หมดชีวิตฉันให้เธอ
23 ธันวาคม 2008 01.01 น.

ความคิดถึงกำลังเดินทาง สัญญาณใจเธอ ว่างอยู่ไหมช้วยรับ สายทีช้างน้อย
23 ธันวาคม 2008 01.16 น.

ตั้มซื้อโทสับนะN96
26 ธันวาคม 2008 09.36 น.

จากรอยยิ้มครั้งแรกที่ได้เจอ
อยากบอกว่ารักเธอสุดเพียงไหน
ในครั้งนี้จะมีเธอตลอดไป
ในหัวใจจะ love love เธอมากๆ
อยากจะเก็บความรักเอาไปคิด
ว่าเธอช่างน่ารักสุดไฉน
แววตาคู่นั้นจะมีฉันอยู่หรือไม่
แต่สุดท้ายขอบอกกับเธอว่า
ฉันรักเธอมากนะคนดี
31 ธันวาคม 2008 11.39 น.

Happy new year ปีนี้ก็ขอให้เพื่อนมีความสุขมากกว่าปีที่ผ่านมานะอะไรที่ไม่ดีก็ทิ้จไปในปึเก่านะ
1 มกราคม 2009 05.14 น.

คุณมี 31 สายที่ไม่ได้รับจาก +66867937469 เมื่อ 13:31 01/02/09
1 มกราคม 2009 13.44 น.

คุณมี 114 สายที่ไม่ได้รับจาก +66874089752 เมื่อ 13:17 02/01/09
2 มกราคม 2009 13.21 น.

คุณมี 58 สายที่ไม่ได้รับจาก +66874089752 เมื่อ 11:11 03/01/09
3 มกราคม 2009 12.48 น.

คุณมี 58 สายที่ไม่ได้รับจาก +66874089752 เมื่อ 11:11 03/01/09
3 มกราคม 2009 12.48 น.

ตั้มโอนตังค์ไปแล้วนะคับรักสุดที่รักคับ
17 มกราคม 2009 11.41 น.

แล้วกูจะทำให้ยิ่งกว่าเก่าอีกคนเย็นชาอย่างมึงจะได้รู้ว่าไอ้คน ห่วยๆรักมึง[เจ็บกว่านี้มีอีกไหม]
21 มกราคม 2009 13.59 น.

***ขอโทษด้วยแล้วกันถ้าเล่นแรงไป ถ้าจะเลวงั้นเจี๊ยบก็ขอลา โชคดีกับชีวิตที่ตั้มกำหนดเอง ลาก่อนตั้มคนเดิมที่เคยรัก ขอโทษที่ดีได้เท่านี้

21 มกราคม 2009 14.05 น.
ตั้มจ๋าตอนนี้เจี๊ยบอยู่โรงพยาบาล เหงาจัง คิดถึงด้วยนะลูกหมู ฮือๆๆๆ
22 มกราคม 2009 19.27 น.

***ทำไมเงียบจังสองทุ่มครึ่งแล้วนะ ตั้มจ๋าเจี๊ยบรู้สึกกลัวจัง คิดถึงมากเลยนะ ตั้มจ๋าเจี๊ยบจะไม่ไหวแล้ว..((T_T))
22 มกราคม 2009 20.30 น.

รักเธอเป็นผู้ให้
รักหัวใจเราแลกกัน
รักแสงเทียนทุกคืนวัน
รักที่ฉันนั้นรักเธอ
รักชีวิตสีชมพู
รักเธอผู้มอบให้
รักเธอทั้งหมดใจ
รักหัวใจเอาไปเลย
รักบ้านเมืองสงบสุข
รักวันศุกร์ที่สดใส
รักหลงไม่ฝันใฝ่
แต่หมดใจ...ฉันให้เธอ
รักทีวีรายงายข่าว
รักเรื่องราวขิงความรัก
รักดาราที่ประจักษ์
รักรักรัก ฉันรักเธอ
23 มกราคม 2009 01.47 น.

เลขบัตรไม่ถูก
24 มกราคม 2009 18.48 น.

มันมีชุดจู่โจมมาอุ้มคนข้างห้องกับคนอื่นย้ายเรือนจำรับดิ๊คับ
24 มกราคม 2009 23.23 น.

บอกกูดิว่ากูต้องเจ็บอีกเท่าไรก็ถึงได้รักได้ อยู่กับมึงกูรักมึงแค่ไหนกูต้องเสียน้ำตาเสียเลือดอีกเท่าไรมึงไม่ สงสานกูบ้างไงมึงคิดว่าหัวใจกูเป็นกระดาษไงที่อยากจะเขียนรักก็เขียนอยากจะลบก็ลบ
25 มกราคม 2009 20.16 น.

คุณมี 46 สายที่ไม่ได้รับจาก +66867937469 เมื่อ 19:23 25/01/09
25 มกราคม 2009 20.16 น.

คนต้องการกำลังใจ
29 มกราคม 2009 11.37 น.

ไม่ไหวแล้วคับเมียจ๋าจะขาดใจตายอยู่แล้วจะบ้าแล้วเจี๊ยบช้วย ด้วยโอ้ยยย
1 กุมภาพันธ์ 2009 13.43 น.

เจี๊ยบตั้มคิดถึงอะจะ กลับกี่โมงตั้มเหงาตั้ม วังเวงเหมือนตั้มอยู่ตัวคนเดียวเลยตั้มขาด เจี๊ยบไม่ได้อย่าทิ้งตั้มไปไหนอีกนะอยู่กับ ตั้มตลอดไปนะตั้มรักเจี๊ยบจริงๆนะตั้มจะทนไม่ได้แล้วไม่ไหวจริงๆนะ
1 กุมภาพันธ์ 2009 13.43 น.

คุณมี 31 สายที่ไม่ได้รับจาก +66867937469 เมื่อ 13:31 01/02/09
1 กุมภาพันธ์ 2009 13.44 น.

รักที่สุดคับสุดที่รักกลับมาแล้วโคตรคิดถึงเลยอ่ะ คิดถึงตั้มที่สุดๆๆๆๆๆๆๆ เลยนะ รักตั้มนะจ๊ะ จะรอนะคับรักที่สุด ๆๆๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ
1 กุมภาพันธ์ 2009 13.56 น.

การรอคอยคนที่รักมาหาดีจัยยิ่งกว่าได้อภัยอีกรู้ปะ
3 กุมภาพันธ์ 2009 02.30 น.

**กำลังนั่งรถไปหาเพื่อนใกล้ถึงแล้ว วันนี้คิดถึงลูกหมูมากมายจัง...((+_-)) ปิ๊งๆ
4 กุมภาพันธ์ 2009 17.25 น.

รักที่สุดคับ สุดที่รักถึงบัานแล้วนะคิดถึงจังเมื่อไหร่จะโทรอ่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2009 20.49 น.

แอบนอนร้องให้นะโดนดีแน่กะเจี๊ยบรักเจี๊ยบนะ
7 กุมภาพันธ์ 2009 12.03 น.

ขอให้เธอจำเอาไว
จากนี้ทุกลมหายใจ
มีแค่เธอแค่เธอเท่านั้นฉันขอให้เธอได้รู้
ว่าชีวิตที่ฉันเหลืออยู่ จงมันใจฉันให้เธอ
จงมันใจฉันจะรักเพียงแต่เธอ"รักเจี๊ยบมาก"
ตั้มทำธุระอยู่เดี๋ยวโทหาคับ " @>~~~~ "
7 กุมภาพันธ์ 2009 13.58 น.

ไม่ต้องร้องให้เราคง เจ็บไม่เท่ากันติดคุกก็แย่อยู่แล้วรู้ป่ะมันยิ่ง
กว่าอะไรทั้งสิ้นอีกอะลองจับหัวใจดูนะว่ามันเป็นยังไงแล้วลองมาจับหัวใจตั้มดูแล้วบอกตัวเองว่าคนคุกอย่าง ตั้มกับคนที่อยู่ข้าง นอกแบบเจี๊ยบใครกันที่ไม่มี " หัวจัย "
แล้วฟังให้ดีว่าหัวจัย ไอ้คนคุกอย่างตั้มมันเรียก" หาใคร " ;-(
8 กุมภาพันธ์ 2009 10.44 น.

แค่คำว่า" เหนื่อย "
คำเดียวไม่หน้าเชื่อก็
ต้องเชื่อมันทำให้คน รักกันแทบตายต้อง
" เลิกกัน " ไม่รู้จักคำว่าถูกทิ้งแบบตั้มบ้างเจี๊ยบคงไม่รู้
ว่ามันเป็นยังไงกับไอ้
คำว่า " ถูกทิ้ง " คนเลวที่รักเธอ(ที่เธอเคยรัก)
8 กุมภาพันธ์ 2009 10.44 น.

ขอโทดนะคนดีที่ทำให้อารมบูดรักเจี๊ยบที่สุดฝันดีคับ
13 กุมภาพันธ์ 2009 00.39 น.

เราดีกันนะที่รักงอนมาก เดียวก็เหมือนนางยักหลอกอ้วนดำ
14 กุมภาพันธ์ 2009 14.50 น.

ไปเที่ยวอย่ากินเหล้า อย่ากลับดึกนะคับเป็นห่วงช้างน้อย
14 กุมภาพันธ์ 2009 19.04 น.

เออรู้คำก็เบื่อสองคำก็เบื่อตั้มเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้สำหรับเจี๊ยบขอโทดนะที่ทำตัวหน้า
เบื่อจะพูดอะไรคิดถึงใจกันบ้าง
15 กุมภาพันธ์ 2009 00.31 น.

กูรักมึงคนเดียวจำไว้อย่าคิดผิดๆ
15 กุมภาพันธ์ 2009 00.33 น.

แข็งมากนะกับคนรักอะผมต้องเจอแบบนี้อีกนานปะ
15 กุมภาพันธ์ 2009 13.46 น

เบื่อไม่อยากคุยไม่ อยากได้ยินเสียงก็บอกรู้ปะคนที่อยากได้ยินอยากคุยด้วยจะรู้สึก
อย่างไง
15 กุมภาพันธ์ 2009 13.54 น.

คุณมี 100 สายที่ไม่ได้รับจาก +66874050432 เมื่อ 09:35 17/02/09
17 กุมภาพันธ์ 2009 9.43

ปิดเครื่องทำไมเป็นไรหรือป่าวตั้มเป็นห่วงนะคับสุดที่รัก
17 กุมภาพันธ์ 2009 9.43

ปิดเครื่องทำไมหนีตั้มหรือเบื่อตั้มไม่รักตั้มแล้วดิตั้มอยู่ไม่ได้อย่าทิ้งตั้มนะตั้มรักเจี๊ยบมากนะทิ้งตั้ม ตั้มกีดตัวเองแน่คอยดูกีดให้ลึกยิ่งกว่าเก่าอีกด้วยจะได้รู้รักมากแค่ไหน
17 กุมภาพันธ์ 2009 9.43 น.

รักที่สุดจ๋า สุดที่รักขอโทษนะ เมื่อคืนปวดหัวมากวางแล้วเลยไม่ได้เสียบชาร์ต ตื่นมาเห็นตกใจเลยอ่ะ รีบมาเสียบโทรเลยนา ขอโทษๆๆๆนะคับ อย่าคิดมากนะ เปิดเครื่องแล้วโทรหาด่วนๆๆๆ (ส่งไรมาอ่ะ..ไม่ดูนะเฟ่ย ) ฮือๆๆ ผิดไปแล้ว..ขอโทษ
17 กุมภาพันธ์ 2009 09.59 น.

เจี๊ยบไม่เคยแคร์ความรู้สึกใครแต่คนที่แสดงความรู้สึงให้เจี๊ยบเห็นเจี๊ยบรู้ปะว่าเค้าจะรู้สึกยังไงกับแม่เค้ายังไม่เคยทำเจี๊ยบรู้ปะมัน มากกว่าความรู้สึกอีก "กับเพื่อนเจี๊ยบแคร์ กับแฟนเจี๊ยบเย็นชา"ทำไงได้ก็คนมันรัก โว้ย
20 กุมภาพันธ์ 2009 03.03 น.

ความคิดถึงออก
มาจากก้นหัวจัย
ความห่วงใยออก
มาตรงกลางจัย
ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
สุดที่รักถึงได้รักที่สู๊ดดที่สุด ตั้มรักเจี๊ยบคับ
22 กุมภาพันธ์ 2009 13.42 น.

สุดที่รักคิดถึงจังเลยจะบ้าอยู่แล้วคับเมื่อไรจะกลับวันนี้ตอน.8.30นไฟจะดับต้องร้อนแน่ๆแต่ไม่เปงไรตั้มมีไฟรักที่ร้อนแรงที่สุด เจี๊ยบตั้มรักเจี๊ยบมากนะทั่วฟ้ามหาสมุด แอรส์แรนติคที่สุดในโลกเลย
22 กุมภาพันธ์ 2009 13.42 น.

วันนี้มีปัญหาอีกใน บ้านคงต้องแยกบ้าน อยู่เจี๊ยบคับตั้มเครียดมากเลยถ้าเจี๊ยบอยู่ก็ คงดีคิดถึงเจี๊ยบจังเลยจะขาดใจตายอยู่แล้ว
22 กุมภาพันธ์ 2009 18.33 น.

ทำไมรุ้งถึงมี7สี ทำไมบังถึงต้องขายโลตี ก็เจี๊ยบเป็นคนดี ตั้มถึงต้องรักเดียวใจเดียว ตั้มรักเจี๊ยบคับ
23 กุมภาพันธ์ 2009 8.22 น.

เมื่อคืนนอนไม่หลับ
เพราะไม่ได้คุยโทร ศัพย์กับหวานใจไม่รู้ เป็นเพราะอะไร ในหัวใจมันเรียกหาแต่ " เจี๊ยบสุดที่รัก " ตั้มรักเจี๊ยบคับ
24 กุมภาพันธ์ 2009 11.26 น.

***เล่นให้สนุกนะ ไม่ต้องโทรมาแล้ว
24 กุมภาพันธ์ 2009 13.07 น.

เจี๊ยบคับตั้มเป็นห่วง คับตั้มไม่ไหวแล้วคับขอโทดนะที่ทำตัวเองตั้มเป็นห่วงเจี๊ยบมากๆๆคับตั้มจะรอนะ
28 กุมภาพันธ์ 2009 22.13น.

กลับบ้านแล้วโทรมา ด้วยเป็นห่วงคับ
28 กุมภาพันธ์ 2009 22.51 น.

คุณมี 239 สายที่ไม่ได้รับจาก +66874050432 เมื่อ 11:27 01/03/09
1 มีนาคม 2009 12.05

แม้ต้องเจ็บสักเท่าไรแม้ต้องแลกกับสิ่งไหนตั้มก็ยอม " รัก "
กลับถึงบ้านแล้วโทรหาด่วนจะไม่ยอมนอนถ้าไม่ได้ยินเสียงเจี๊ยบ
1 มีนาคม 2009 12.05 น.

เธอหนีฉันไปมีความ สุข ทิ้งฉันนอนอยู่
กับความทุกข์ อยากบอกเธอให้รู้ถึง ความรู้สึกว่าคนขี้คุก มันเป็นยังไง
1 มีนาคม 2009 12.05 น.

โธ!แม่งไม่เป็นอย่างกูแม่งไม่รู้หรอกซะใจปะ กูก็มีหัวใจนะโว้ยกูรักกูยอมทุกอย่างกูเป็น หว่งแม่งมากแค่ไหน กูต้องกีดให้ตัวกูเจ็บแทนแม่งกลัวแม่งจะ เป็นอะไรมีใครเจ็บ แทนแม่งแบบนี้ปะ
1 มีนาคม 2009 12.05 น.

เป็นอะไรหรือเปล่า..มีอะไรหรอ? เป็นห่วงนะ
2 มีนาคม 2009 13.07 น.

กินข้าวก่อนคับเมีย
4 มีนาคม 2009 21.06 น.

ตัวตั้มดำแล้วทิ้งตั้มนะคอยดูรักเจิ๊ยบคับ
8 มีนาคม 2009 10.11 น.

เหงาจังๆๆๆ..นอนไม่หลับเลยอ่ะลูกหมูช้างน้อยคิดถึงลูกหมูจัง คืนนี้จะเป็นเหมือนกันมั้ย..?พรุ่งนี้ช้างน้อยจะรอนะ คิดถึง ๆๆๆๆ เหงา ๆๆๆๆ ฮือๆๆ
5 มีนาคม 2009 23.38 น.

จะเลวมากเท่าไรจะผิดกี่ร้อยครั้งหาเรื่องบางเวลาเธอก็ทนได้ไม่มีผู้ญิ๋งคนไหนบนโลกใบนี้ทนนิสัยเลวๆไม่เอาถ่านเอาแต่ใจตัวเองตั้มคิดมาตลอดว่าชีวิตนี้ของตั้มคงไม่มีผู้ญิ๋งคนไหนรักและให้อภัยกับสิงที่ตั้มทำครั้งแล้วครั้งเหล้าแต่ตั้มคิดผิดยังมีผู้ญิ๋งที่ดีที่สุดในโลกใบนี้ของตั้มคนนั้นก็คือ"ลูกเจี๊ยบ"ตั้มไม่รู้จะตอบแทนยังไงมีแต่หัวจัยดวงน้อยที่เคย เจ็บช้ำตั้มขอสัญญาว่าตั้มจะรักและมีลูก เจี๊ยบคนเดียวตลอดไปคับ
10 มีนาคม 2009 21.25 น.

ขอบคุณฟ้าที่ให้เจอ
ขอบคุณเธอที่ให้ใจ
ขอบคุณทุกความห่วงใย ขอตอบแทนด้วย ความจริงใจจะรักและมีเธอคนเดียวตลอดไป ลูกหมูรักช้างน้อยคับ
14 มีนาคม 2009 08.27 น.

จะรักเจี๊ยบอย่างคงมั่นให้ทุกๆความผูกพัน นั้นลึกซึ้ง
หมดใจ เพียงใจนึง
แลกหัวใจเจี๊ยบสักครึ่งก็เกินพอ"คนน่ารักทำไงก็น่ารัก"รักเจี๊ยบว่ะ
14 มีนาคม 2009 18.45 น.

ฝันดีคับรักเจี๊ยบคน เดียวคับ
14 มีนาคม 2009 22.04 น.

ไม่รู้กี่ปีถึงจะลืมได้แต่ชั่งมันความรักของตั้มมันก็เหมือนกับลมที่ผัดผ่านความรู้สึกของเจี๊ยบไปแต่ก็ดีที่ได้ผัดผ่านคนที่ตั้มรักขอโทดนะที่ห้ามนู้นห้ามนี่ห้ามทุกอย่างไม่เข้าใจเจี๊ยบตั้มขอโทดนะที่เปลี่ยนตัวเองไม่ได้และขอบคุณที่ทำดีให้ตั้มขนาดนี้ตั้มอยากให้เจี๊ยบมีความสุขมากกว่าที่ตั้มให้จำไว้นะกี่ทีที่มองหันหลังเจี๊ยบจะเห็นตั้มเป็นคนแรกตั้มไม่อยากให้เจี๊ยบไปจากตั้มเลยคงไม่ว่านะที่จะแอบรักต่อไปจนวันสินโลก 27 มีนาคม 2009 10.16 น.
ฝากจันทร์ช่วยบอก ฉันเพ้อถึงแต่เธอแถมนอนละเมอว่ารักเธอได้4เดือน23วัน..เฮยไม่อยากตื่นเลยนอนต่อได้ปะกล่อมหน่อยได้ปะรักที่สุด
27 มีนาคม 2009 10.16 น.

ตั้งแต่เกิดมาวันแรกจนวันนี้ไม่เคยมีผู้ญิ๋งคนไหนที่มอบความสุขทุกอย่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเวลาแค่4เดื่อน27วันไม่เคยมีผู้ญิ๋งคนไหนทำให้ตั้มและเป็นผู้ญิ๋งที่ดีที่สุดในชีวิตตั้มรับสภาพตั้มใด้ทุกอย่างแม้ตั้มจะอยู่ในที่ไม่มีใครยอมรับได้แม้แต่แม่ตั้มก็รับไม่ได้มีก็แต่เจี๊ยบที่รักและยอมทำทุกอย่างให้ตั้มแต่ตั้มกับมองไม่เห็นทำให้เจี๊ยบต้องเสียใจเสียความรู้สึงต่อไปนี้ตั้มขอรับทุกความเจ็บปวดโดยไม่เรียกร้องอะไรเลย
31 มีนาคม 2009 10.58 น.

นอนหลับฝันดีนะเมีย (แม่)สุดสวยลูกหมูรักช้างน้อยคับ
3 เมษายน 2009 22.07 น.

***ถ้าแบตหมดโทรเข้าบ้านนะ ที่ชาร์ตขาด
3 เมษายน 2009 11.11 น.

นอนก่อนนะ หลับฝันดีนะจ๊ะ
5 เมษายน 2009 22.53 น.

**หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีข้อความหวานซึ้งแสนงอนที่เคยส่งมาเป็นประจำอีกเลย..จนกระทั่ง**

คุณมี 122 สายที่ไม่ได้รับจาก +66880102602 เมื่อ 19.28 น. 13/03/10
13 มีนาคม 2010 20.07 น.

คุณมี 100 สายที่ไม่ได้รับจาก +66880102602 เมื่อ 19.28 น. 13/03/10
13 มีนาคม 2010 20.07 น.

คุณมี 18 สายที่ไม่ได้รับจาก +66880102602 เมื่อ 09.39 น. 21/03/10
21 มีนาคม 2010 09.39 น.

คุณมี 20 สายที่ไม่ได้รับจาก +66880102602 เมื่อ 09.39 น. 21/03/10
21 มีนาคม 2010 09.39 น.

คิดถึงจังเลย รักนะจุ๊ฟ จุ๊ฟ
24 มีนาคม 2010 20.23 น.

กลับบ้านแล้วโทรหาด้วย
18 เมษายน 2010 20.00 น.

แค่ยังรักและคิดถึงไม่เคยจางหาย รับโทสับหน่อยคับ
15 พฤษภาคม 2010 20.46 น.

ตื่นแล้วเปิดเครื่องด้วย
16 พฤษภาคม 2010 08.34น.

ทำธุระแป๊บนึงนะคะเด๋วโทรกลับ
18 กรกฎาคม 2010 20.17น.

**มีข้อความฉุกเฉินให้โทรกลับ 70 สาย และสายที่ไม่ได้รับไม่เกินวันละ 2 สาย 12 วัน **

♣ เมื่อวิ่งตามความรัก ♣

ทุกคน..มี 'เส้นชัย' ของตัวเอง ..มีสถิติ-ที่ตัวเองพอใจ
แต่..คนที่เข้าเส้นชัยก่อน ..ใช่ว่า..จะคว้า 'ความรักที่ดี' ได้ก่อนเสมอไป ..
และสถิติที่ดี.. ก็ไม่ได้การันตีว่า.. 'ความรัก' จะสมบูรณ์แบบ
โลกภายนอก..บอกให้เรารู้ว่า ..
'อย่าวิ่งตามใคร..ถ้าไม่แน่ใจว่า..จะตามเขาได้ทัน ..
เพราะมันเสียแรงเปล่า.. และโง่เหลือเกิน'
แต่.. 'โลกของความรัก' ..
ใครอีกหลายคน...สมัครใจที่จะเป็น 'คนโง่'.. เพื่อวิ่งตาม 'คนที่ตัวเองรัก' ให้ทัน
..ทั้งที่รู้แก่ใจว่า.. 'อาจไม่มีวันนั้น'

ถ้าวิ่งให้ทันเขา ..หรือแซงหน้าเขาไป ..ฉันก็คงมองไม่เห็นเขาในชีวิตอีก
แต่ถ้าฉันวิ่งตามเขาห่างๆ แบบนี้ ..เท่ากับว่า..
ฉันยังได้เห็นความเป็นไปของเขา ..ยังมีเขาอยู่ในสายตา ..ในชีวิต
แม้ว่า..เขาจะไม่เคยหันหลังกลับมา.. แล้ววิ่งให้ช้าลงเลย..ก็ตาม'
'แล้วทำไม..ไม่เข้าใกล้เขากว่านี้ ..
ทำไมต้องเว้นระยะห่างแบบนี้ด้วย.. เธอเป็นคนรักของเขานะ'
คำถามของฉัน..ทำให้แววตาของฉัน..ปรากฏรอยเศร้า … แต่ปากยิ้ม
'ฉันกลัวว่าเขาจะอึดอัดกับความรักของฉันอีก.. แล้ววิ่งหนีฉันไป-ไกลยิ่งกว่านี้ ..
ถึงวันนั้น..ฉันอาจเหนื่อยจนหมดแรง..ที่จะวิ่งตามอีกต่อไปแล้ว
ห่างแบบนี้ดีกว่า ..ฉันได้เห็นเขา ..มันอุ่นใจ ..
หรือถ้าวันหนึ่ง..เขาล้มลง… ฉันจะได้วิ่งเข้าไปช่วยพยุงได้ทัน
และถ้ามันจะทำให้เขาเห็น 'ความจริงใจ' ของฉัน ..
เขาอาจจะชวนฉันวิ่งไปพร้อมกันอีกครั้งหนึ่งก็ได้..
ความรัก..ทำให้คนมีความหวัง..อยู่เสมอ..
เมื่อ 'ความสุข' คือ… การโง่ที่จะรักและวิ่งตาม
ในสังคมของความรัก… ฉันจึงมองเห็นคนที่ 'วิ่งช้า'
..และปรารถนาจะเป็น 'ผู้ตาม' ด้วยความเต็มใจ..อยู่เสมอ
ความรัก ..ไม่ใช่สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต
แต่ .. 'ความรัก' ..เป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิต....มีค่ามากที่สุด

♣ เหตุผลที่ฉันหึงเธอ ♣

นานเหลือเกินที่ฉันเดินหาหนังสือสักเล่ม หนังสือที่เป็นคำตอบของคำที่สงสัย ฉันค้นพบว่าบนโลกใบนี้มีหนังสือที่น่าสนใจตั้งหลายร้อยพันเล่ม บางเล่มรูปปกก็สวยงามชวนฝัน แต่เนื้อในของมันกลับกลวงโบ๋ บางเล่มเนื้อหาข้างในแน่นหนักไปด้วยปรัชญา แทนที่จะเจอคำตอบกลับเต็มไปด้วยคำถาม และเรื่องราวที่ชวนให้สงสัยไม่รู้จบ บางเล่มก็หนาและนานยาวจนฉันขลาดที่จะอ่าน บางเล่มก็สั้นกุดเสียแวบเดียวก็อ่านจบ แต่ก็ยังไม่ใช่คำตอบ จนฉันได้พบเธอ ถึงรูปเล่มของเธอไม่ได้สวยงาม แต่มันก็มีมนต์ขลัง ทั้งในตัวเธอยังเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมาย ที่ฉันไม่เคยขลาดอยากเปิดอ่าน

เธอ คือ พจนานุกรม เธอมีทุกความหมายของคำที่ฉันสงสัย
เธอ คือ คำตอบ

พจนานุกรมของฉัน...เธอรู้ไหม?
เพราะเธอคือสิ่งพิเศษ
เพราะเธอ....หนังสือเล่มที่ฉันมองหามีอยู่เพียงเล่มเดียว

...นี่คือเหตุผลที่ฉันหึงเธอ...
เธอมีชีวิต และเพราะเธอมีหัวใจ ฉันกลัวคนอื่นจะรักเธอ และยังไม่เท่ากลัวว่าเธอจะหลงปลื้มสายตาคนอื่นจนเดินไปกับเขา
ฉันว้าวุ่นทุกครั้งเวลาที่ใครสักคนมาเฉียดใกล้ กลัวว่าเขาจะเบียดฉันให้ออกห่างเธอ ยังไม่เท่ากลัวเธอยินยอมพร้อมใจทำแบบนั้น ฉันกังวลอยู่เสมอเวลามีใครมองเธออย่างสนใจ กลัวเขาขโมยหัวใจเธอไป ยังไม่เท่ากลัวเธอขโมยเวลา ของเราไปให้คนอื่น ฉันกลัวที่จะไม่มีเธอ ฉันขลาดที่จะสูญเสีย ขลาดกลัวจนอยากกอดเธอไว้ตลอดเวลา ยังอยากเอาผ้ามาปิดตาไม่ให้เธอมองเห็นใครเลย ถึงอย่างนั้นก็ยังกลัวว่า คนอื่นจะเข้าจนดึงเธอไปจากมือฉัน...ต่อหน้าต่อตาหรืออาจมีเหตุบังเอิญที่ทำให้เราต้องจากกันไปจริง ๆ

ฉันวางเดิมพันความรักครั้งนี้ด้วยหัวใจเอาไว้จนหมด หากว่าเธอหายใจไปจากชีวิต หัวใจฉันคงขาดหายไปด้วย หากว่าเธอเผลอไปกับคนอื่น อาจทำให้หัวใจฉันหล่นหาย และแตกหัก ยังจินตนาการไม่ออกว่าถ้าไม่มีเธออยู่ ฉันจะหาคำตอบของคำที่สงสัยได้ อย่างไรโดยลำพัง เพราะเช่นนั้น เราไม่รู้อะไรล่วงหน้าเพราะเพื่อให้เธออยู่กับฉันไปนาน ๆ ฉันจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมองเพียงแต่ฉัน

...นี่คือเหตุผลที่ฉันหึงเธอ...
►►► ที่ฉันหงุดหงิดเวลาที่เห็นเธอยิ้มหัวเราะกับคนอื่น แต่รอยยิ้มมาหมดเอาที่ฉันพอดี
►►► ที่ฉันโมโหเวลาเธอมีเรื่องเล่ามากมายให้คนอื่นฟัง แต่กับฉันเธอไม่มีอะไรคุย
►►► ที่ฉันว้าวุ่น เวลามีใครยิ้มให้เธอหวานเยิ้มจนมองไม่เห็นฉันยืนหัวโด่
►►► ที่ฉันหวั่นใจ เวลาเธอไปสังสรรค์กับเพื่อน เพราะกลัวว่าจะพากันไปยุ่งกับสาวๆ
►►► ที่ฉันกังวลเวลาคุณผิดนัด เพราะกลัวว่าเธอจะเอาเวลานัดของฉันไปให้คนอื่น
►►► ที่ฉันต้องคอยสงสัยเวลาเธอต้องทำงาน เพื่อนำมาเป็นข้ออ้างเพื่อเลี่ยงฉัน
►►► ที่ฉันต้องเป็นฟืนเป็นไฟเวลาเธอไม่อยู่ในสายตา จนอยากเก็บเธอไว้ถ้าทำได้

เพราะเธอคือพจนานุกรมเล่มเดียวของฉัน
เพราะเธอคือความหมายของทุกคำที่สงสัย
เพราะเธอคือคำตอบ..นี่คือเหตุผลทั้งหมดที่ทำให้ฉันหึงเธอ

ฉันเป็นคนขี้หึง ขี้หึง ขี้หึง และก็ขี้หึงชะมัดเลย และฉันก็รู้ตัวเองดีเสมอ รู้อยู่ทุกลมหายใจเข้าออก แต่ฉันจะไม่เป็นแบบนี้เลย ถ้าเราไม่ใช่ คนรักกัน และถ้าฉัน...ไม่รักเธอ

♣ เพราะฉันยังรักเธอไง ♣

เรื่องของเราก็จบไปนานแล้ว..
แล้วเค้าก็กลับมา พร้อมคำว่า . "ขอโทษนะ..รักนะคับ"
ง่ายๆ ..เราให้อภัยทั้งที่ใจก็ยังหวั่นไหวว่า . . .
เหตุการณ์เก่าๆ จะกลับมาอีก
แต่ . . . แค่อยากทำวันนี้ให้ดีที่สุด
อยากมีความสุข และอยากทำให้ดีที่สุดเวลาอยู่กับเขา
หวังแค่ว่า . . . เมื่อเค้าอยู่คนเดียว เหงา เศร้า ทุกข์ใจ
คนแรกที่เค้าคิดถึง . . . จะเป็นเรา

วันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าเราจึงอยู่คนเดียวมาตลอด
วันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าจึงปฏิเสธทุกคนที่เข้ามา
วันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าจึงดูแลตัวเองให้ดี
วันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าจึงยอมให้เค้ากลับมา
วันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าคำขอโทษสั้นๆจึงดูยิ่งใหญ่
รู้มั้ยวันนี้ . . . เพราะรักและรอเค้าจึงให้อภัยและให้เค้าพิสูจน์ตัวเอง
วันต่อไป . . . ฉันไม่รู้ว่ารักเราจะจบลงอีกไหม

เธอจะทำเหมือนเดิมๆ หรือเปล่า
หรือเธอเห็นฉันเพียงเพื่อที่พักใจ ที่คุ้นเคย . . .
มาหลอกให้ฉันตายใจ . . .แล้วก็เดินจากไปอีกไหม
ฉันรู้แต่ว่า . . . วันนี้ฉันมีความสุขที่ความรักกลับมา
ที่เธอกลับมาหาฉัน . . .
วันหน้าจะเป็นเช่นไร ค่อยว่ากันใหม่อีกที . . .

♣ ต้องอ่านเตือนตัวเองบ่อยๆ ♣

คำว่า ศักดิ์ศรี ใช้ไม่ได้กับความรัก
คนเรามักชอบทำอะไร ตรงข้าม กับหัวใจ
ลองได้โกรธกันแล้ว คนหนึ่งถามว่า เป็นอะไรไป
อีกคนก็มักจะตอบว่า "เปล่า" ออกมาเป็นคำแรกเสมอๆ
ยิ่งถ้าเป็นแฟนกัน น้ำหนักของ ศักดิ์ศรี ยิ่งเพิ่มตาม
ลองได้เปิดฉากทะเลาะกันแล้ว
ไม่มีใครยอมใครหรอก
เพราะมัวแต่เอาศักดิ์ศรีมาสู้กันจนเหนื่อย
นอกจากจะหมดแรงแล้ว
ยังหมดกำลังใจจะรักกันด้วย

ความรักดีๆ ก้หมือนกับบทหนังสือดีๆ สักเรื่อง
ผู้กำกับบางคนสร้างหนังเลวจากบทที่ดีได้
ความรักก็เหมือนกัน คนบางคนก็สร้างความสัมพันธ์แย่ๆ
จากพื้นฐานความรู้สึกดีๆ ได้ โดดยการเอา "ศักดิ์ศรี"
บ้าๆบอๆ มาตัดต่อความรัก ให้มันดูวุ่นวายไม่เข้าใจ
และไม่มีทางรู้เรื่องราวความรักของเรา
หนีไม่พ้นว่าคงได้ตำแหน่งเรื่องรักยอดแย่ ของวงการก็เป็นได้

ถ้าอยากให้ความรักได้ออสการ์
ก็ต้องทำตัวให้เหมือนนักแสดงมืออาชีพ
ต่อให้โลกส่วนตัวจะอยู่กับความฟุ้งเฟ้อร่ำรวยหรูหราแค่ไหน
แต่เมื่อถึงเวลานักแสดงมืออาชีพต้องเข้าฉากแหวกว่ายในบ่อขี้โคลน
เขาก็ถอดคราบของความเป็นตัวเองทิ้ง
แล้วเต็มใจจะลงไปแหวกว่าย เพราะความเป็น มืออาชีพ
เห็นหรือยังว่าความเป็นมืออาชีพ
ไม่ใช่ได้มาเพราะการยึดติดกับศักดิ์ศรีเสมอไป
ถ้าการได้มาซึ่งบางอย่าง จะต้องแลกมาด้วยบางอย่าง
เราก็ต้องเข้าใจว่า ความรัก บางทีมันก็แลกมาด้วย ศักดิ์ศรี
ที่ต้องตัดใจโยนทิ้งไปเหมือนกัน
หากรู้ตัวว่ายัง "รัก" กันอยู่
ก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อที่จะรักษาคนคนนี้เอาไว้
อย่าทำ "คนที่เรารักหล่นหายไปจากชีวิต"
เพียงเพราะไปยึดติดกับความเชื่อส่วนตัวที่ไม่ได้ทำให้ความรักดีขึ้น
เพราะสุดท้ายเราก็ต้องเลือกเอาว่า อยากจะอยู่กับ "ศักดิ์ศรี"
หรือจะอยู่กับ "คนที่เรารัก"

♣ อยากให้เรากลับมาเหมือนเดิม ♣

เมื่อเราไม่สมหวังในรัก ...
และยิ่งถ้าเราต้องเลิกรากันไปทั้งๆ ที่เรายังรักเขามาก
ความคิดหนึ่งมันก็ย่อมผุดขึ้นมาในสมองเรา พร้อมคำถามที่ว่า . . .
"ทำยังไงที่จะให้เขากลับคืนมา" หรือ
"เราจะกลับมารักกันได้หรือเปล่า" หรือ
"เราเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม"
บางคนคิดไปอย่างสิ้นความหวัง
แต่บางคนก็พยายามหาวิธีที่จะทำให้มันเป็นจริง
ถ้าหากเราต้องเลิกกันทั้งๆ ที่เรายังรักเขา
เชื่ออย่างหนึ่งเถอะว่า ณ วันที่เขาจากเราไป
เขาจะรู้ว่าเรายังรักเขา...
เพราะเขาเป็นฝ่ายเลือก ที่จะเดินจากเราไปเอง
และเมื่อเป็นอย่างนั้น การที่จะให้เขาเดินกลับมาอีก
ไม่จำเป็นต้องเดินไปบอก หรือวิ่งตามเขาไป และพูดว่า . . .
"ฉันยังรักเธอนะ"
"ฉันยังรอเธอนะ"
ถ้าใจเขาไม่คิดเดินกลับมา เขาก็ไม่มีวันเดินกลับมา
แต่ถ้าวันหนึ่งเขาเปิดใจซึมซับความรัก ที่เรามีต่อเขาอย่างเต็มใจ
เขานั่นแหละ ที่จะเป็นฝ่ายเดินมาหาเราเอง
โดยไม่ต้องดิ้นรนทำอะไร เพื่อให้ได้เขามาหรอก
คนไม่ใช่สัตว์หรือสิ่งของ ที่ไม่ต้องถามความเห็นก็เอามาเป็นเจ้าของได้
เพราะสัตว์หรือสิ่งของ เราไม่ได้หวังว่าจะได้รับการรักตอบ
แต่เราหวังแค่ได้เป็นเจ้าของมันเท่านั้นเอง
ส่วน "คน" ความเป็นเจ้าของอย่างเต็มภาคภูมิ
คือความเต็มใจของอีกฝ่ายด้วย ความสุขจึงจะเกิดขึ้น
ยิ่งเธอพยายามเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งทรมานมากเท่านั้น
เพราะไม่มีใครทนอาการหมางเมิน ไม่สนใจจากคนที่เรารักได้หรอก
ส่วนเราจะกลับมารักกันได้อีกหรือเปล่า มันก็อยู่ที่ทั้งเขาและเธอ
หากเธอเชื่อมั่นว่า ความรักที่เธอมีให้เขา
ไม่มีใครรักเขาได้ยิ่งใหญ่และสวยงามไปกว่าเธอ
ไม่มีใครรักและให้อภัยเขาได้เท่าเธอ
เธอเท่านั้นที่จะอยู่กับเขาได้
ความรักของเธอ จะกลับมาหาเธออีกครั้ง
แต่หากเวลาผ่านไป ทำให้เธอเปลี่ยนแปลงไป
หรือความรู้สึกนั้นจางลง และวันหนึ่งมันก็หายไป
เธอกลับไปมีความรู้สึกนี้กับใครอีกคน
เธอจะตอบตัวเองได้ว่า . . .
เธอจะกลับไปหาความรักครั้งนั้นอีกหรือเปล่า
บางคนเมื่อเลิกรากันไป ยังทำใจไม่ได้
และรู้สึกว่าเป็นความผิดของตัวเอง ที่ทำให้เขาเดินจากไป
จึงเป็นฝ่ายขอร้องขอโอกาสแก้ตัวใหม่
ขอเริ่มกันใหม่ จะปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เขาพอใจ
ถามว่า . . . สิ่งที่เธอจะต้องเปลี่ยน เธอจะทำมันได้นานแค่ไหน
เธอจะทำมันได้ตลอดชีวิตเธอหรือเปล่า
ถ้ายังตอบไม่ได้ หรือไม่แน่ใจ
และอยากลอง หากเขาให้โอกาสก็ลองดู
แล้วเธอจะค่อยๆ รู้ได้เองว่า เมื่อเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว
เธอกับเขามีความสุขกันมากขึ้นหรือเปล่า
หรือเขาก็ยังแสดงออกถึงความห่างเหินกับเธอเหมือนเดิม
บางทีมันอาจไม่ใช่ที่นิสัยเธอ แต่มันเป็นตัวเธอ
ไม่ว่ายังไงก็เปลี่ยนความรู้สึกของเขาให้กลับมาแบบเดิมไม่ได้
หรือเธอมีความสุขหรือเปล่า ที่เธอต้องเปลี่ยนอะไรบางอย่างเพื่อเขา
หากเมื่อไหร่ที่เธออึดอัด อย่าพยายามดึงดันมันต่อไปเลย
เพราะคนที่จะเจ็บปวด และเหนื่อยที่สุดคือเธอ
ช่วงเวลาเหล่านั้นจะเป็นเวลาที่ทรมาน
เพราะเธอต้องฝืนทำอะไรกับตัวเอง
และก็ต้องทุกข์ที่มันไม่ได้ทำให้เขารักเธอเหมือนเดิมได้
มันไม่น่าจะมีความสุขอย่างแท้จริงได้
ถ้าเราขาดความเป็นตัวของตัวเอง
และเขาก็ไม่ได้รักเราอย่างที่เราเป็น
แต่รักเราอย่างที่เขาอยากให้เป็นต่างหาก

♣ เมื่อปากไม่ตรงกับใจ ♣

ทันทีทีเราเริ่มทำตัวซับ ซ้อน
ชีวิตของ เราก็จะดูซับซ้อน
ทันทีที่เราเริ่มไม่จริงใจกับตัวเอง
เราก็จะรู้สึกว่า "ทำไม..ชีวิตมันยากจัง"

ทั่งๆที่วันทุกวัน
เมื่อหิว ก็กิน ...
เมื่อง่วง ก็นอน ...
เมื่อตื่น ก็ไปเรียน...
ไปทำหน้าที่กันตามปกติ

เมื่อรัก....
ทันทีที่เราเริ่ม ทำตัวซับซ้อน
ความรักของเราก็จะดูซับซ้อนไปด้วย
ทันทีที่เราเริ่ม เรียกร้องเอาแต่ใจ
เราก็จะต้องเสี่ยงกับความผิดหวัง เมื่อเขาไม่เอาใจ

ทันที่ที่คำว่า "ไม่" แปลว่า "ใช่"
และคำว่า "ใช่" ได้แปลว่า "ไม่"
และจะหวังให้อีกฝ่ายเดาใจที่แสนซับซ้อนของเราให้ออก
"ปัญหา" ก็จะเริ่มเกิด
ความรักระหว่างคนสอง คน จุดเริ่มต้นอยู่ที่ "ใจตรงกัน"
ใน ขณะที่จุดจบ อาจอยู่ที่ "ปากไม่ตรงกะใจ"

คำความรักให้ง่าย
ด้วยการจริงใจต่อ กัน
เอาแต่ใจให้น้อย...แล้วเอาใจใส่ให้มากๆ
แล้วจะรู้ว่า "รักแล้ว..ยิ่งรัก" นั้นมีอยู่จริง

♣ ความคิดถึง ♣

เคยมั๊ย เมื่อคุณ คิดถึง ใครบางคน คุณรู้สึกทรมาน เพราะคุณคิดไปว่า
เขาคนนั้น อาจจะไม่ได้ คิดถึง คุณอยู่ ถึงแม้วาการได้ คิดถึง ใครซักคนนั้น
จะเป็นทุกข์บ้าง แต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจ ทำให้คุณต้องมานั่งคิดกระวนกระวายว่า
คุณมีความหมายสำหรับเขาบ้างหรือเปล่านะ เขาจะแคร์คุณบ้างไหมนะ

คุณจะรีบรับโทรศัพท์ทันที เพราะคิดว่า อาจเป็นเขาคนนั้น
คุณมองออกไปนอกหน้าต่าง

เพราะคิดว่า เขาอาจจะปรากฎตัวอยู่ที่นั่น คุณนั่งอยู่หน้าทีวี แต่จิตใจ
กลับ คิดถึง เขาคนนั้นจนทำให้พลาดตอนอวสานของละครเรื่องโปรด
คุณเอนกายลงบนเตียงก็พลัน คิดถึง ช่วงเวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน

คุณ คิดถึง แต่ว่า เราคงจะได้มานั่งมองดาวด้วยกันอีก คุยกันทุกเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็นความฝัน หรืออนาคต คุณออนไลน์อินเตอร์เน็ท
เพื่อหวังจะได้พบเขา และก็เริ่มวิตกกังวลว่าเขาจะเป็นอะไรไป
หรือเปล่าเมื่อเขาไม่ได้ออนไลน์ หรือตอบกลับมา

การได้ คิดถึง ใครบางคน เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้คุณเติบโต
และได้สัมผัสกับความเปลี่ยวเหงามันสอนให้คุณเรียนรู้ที่จะ
อยู่ร่วมกับความอ้างว้าง และทำให้คุณรู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง
นั่นคือ ความว่างเปล่า

บางครั้ง มันก็รู้สึกดีนะ ที่ได้ คิดถึง ใครซักคน เพราะมันทำให้คุณรู้ว่า
คุณใส่ใจใครคนนั้น และคุณปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเขา

แต่ในขณะเดียวกัน การที่ คิดถึง ใครคนนั้น โดยที่เราไม่รู้ว่า
เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน
และคุณกลับรู้สึกว่า คุณถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง

ดังนั้น หากคุณ คิดถึง ใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง และเช่นเดียวกัน
ถามเขาซิว่า เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า อย่าปล่อยให้ความรู้สึก คิดถึง
เปลี่ยนแปรเป็นความอิจฉา หรือความหวาดระแวง

หากใคร คิดถึง คุณ และคุณรับรู้ จงบอกเขาเถิด ว่าคุณรับทราบแล้ว
หากคุณ คิดถึง เขาตอบ ก็จงบอกเราเช่นกัน อย่าให้เขา....รอ....เลยนะ
เป็นงัยบ้าง ? คุณเคยมีความรู้สึกอย่างนี้บ้างมั๊ย......

♣ ขาดเธอไม่ได้เลย ♣

หากฟ้ากำหนดเเล้ว..
ให้เทออยุ่ ..หรือไม่อยู่ข้างฉัน..
ถ้าเลือกเเล้วว่าให้เทอกับฉัน..ต้องผูกพัน..
วันนี้ต่อไปฉันเเค่ขอรักเทอ..เท่านั้นหมดใจ..
เทอรุ้มั้ยว่ารักของฉัน...มากเท่าไหร่..
มันคงยาก..หากพูดทั้งหมดใจ..
เพราะทั้งหมดในหัวใจ....
มันมากมาย..เหลือเกิน..
ไม่รุ้กี่วันที่ฉันคิดถึง..
กี่คืนที่คนๆหนึ่งฝันหา..
กี่ครั้งที่หยดน้ำตา..
ไหลมาเพราะหวั่นใจ..
รุ้มั้ยเวลา..ที่ท้อเเท้..
เหลือเพียงเเต่ฉัน..กับความเหงา..
เรียกหาเทอไม่มี..เเม้เพียงเงา..
กลัววันเวลาเก่าๆจะหายไป..
ฉันรุ้..เทอมีอะไรต้องทำในชีวิต..
มากกว่าการ..คิดถึงฉัน..
มากกว่าจะมาใส่ใจมากมายกันเเละกัน..
เพราะชีวิตเทอไม่ได้มีเเค่ฉัน..คนเดียว..
รู้ว่า ทางวันนี้มีมากมาย..
หลายความหมายที่ควรเก็บ..
หลายเหตุผลที่ต้องทำให้สำเร็จ..
เพราะชีวิตต้องเก็บเกี่ยว..หลายประสบการณ์..
ฉันรู้..รู้เเค่ว่า..
"รักเทอมาก"
ฉันไม่อาจลืมเทอได้ในวันนั้น..
หากวันหนึ่งต้องเสียเทอไปจริงๆในสักวัน..
ฉันคงจะขาดใจ..
เพราะเทอเปรียบเหมือน...ออกซิเจน..
เป็นยิ่งกว่าทุกความหมาย..
เป็นคนเดียวที่ให้ได้มากมาย..
เเม้จะเป็นเเค่ผู้ชายธรรมดา..
เพราะเทอให้กันมาก..
ใจเลย..อดคิดไม่ได้..
หากวันหนึ่งฉันต้องเสียคนที่ฉันเรียกว่า "ดั่งลมหายใจ"
ไม่ว่านานสักแค่ไหน ฉันก็ทำใจไม่ได้. . .
ถ้าต้องขาดเธอ . . .

ในตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว...เหตุผลที่เธอต้องไป
ที่ฉันต้องเสียใจแบบนี้เป็นเพราะฉันเอง ฉันเองที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในสิ่งที่เธอทำให้
ฉันเองที่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ
ฉันเองที่ทำให้เธอต้องเหนื่อยหัวใจ
ฉันเองที่ทำให้เธอต้องรู้สึกเดียวดาย
ฉันเองที่ทำตัวงี่เง่า ไม่เข้าใจความรู้สึกเธอ
ฉันเองที่บางครั้งเห็นคนอื่น สำคัญกว่าเธอ
จนวันนั้นที่เธอเดินออกกไปจากชีวิตฉัน
ฉันเอาแต่โทษที่เธอมีคนอื่น
ฉันเอาแต่พูดว่า เวลาที่ผ่านมามันไร้ค่าสำหรับเธอหรอ??
เธอเคยรักฉันบ้างหรือเปล่า??
….ฉันจะอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีเธอ
คำอ้อนวอนเหล่านี้มันไม่มีความหมายกับเธอเลย ฉันรู้ แต่ก็อยากจะพยยายามทำให้มันดีกวว่าเดิม
อยากจะกลับไปแก้ไขความผิดพลาดครั้งนั้น แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้
คนนั้นของเธอ คงดูแลเธอดีกว่าฉัน แต่เธอรุ้มั๊ย สำหรับฉันไม่มีใครที่ดูแลฉันได้ดีกว่าเธอ
แล้วฉันต้องทำยังไงต่อไป ... สำหรับเธอเรื่องของเรามันคงเป็นแค่อดีต
สำหรับฉันมันเป็นปัจจุบัน ที่ไม่มีวันลืม ต้นเหตุทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเอง
ฉันเองที่ไม่รักษาเธอไว้ เธอคงเจ็บปวดที่ฉัน ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ
ฉันขอโทษ...ยิ่งได้รู้ว่าคนที่ทำให้ฉันเจ็บก็คือตัวฉันเอง แล้วฉันจะลืมมันได้ยังไง....
ต่อจากนี้ไปฉันจะต้องทำยังไงถึงจะลืมเธอได้...จะเป็นไรมั๊ย?? ถ้าฉันจะยังรักเธอ….

♣ ..คิดถึงตั้มนะT^T ♣

ความรักนะตัดง่าย แต่ ความผูกพันธ์นี่ตัดยากที่สุด
มองไปทางไหนก็เจอแต่ถาพความทรงจำเก่าๆแสนทรมาน
ที่สำคัญ ความรักไม่ใช่การ ครอบครอง
รุ้ป่ะรั๊กเทอขนาดไหน รู้ป่ะทำไมต้องงี่เง่า รุ้ป่ะทำไมต้องห่วง ทำไมต้องทำให้รำคาน
มันสื่อออกมาเปนคำพูด ไม่หมดหรอก พูดออกมามันก้อแค่คำพูด วกไปวนมา
ความหมายมันก้อเท่าเดิมความรักทำให้ต้องทำในบางสิ่งที่ไม่อยากทำ ไม่เคยทำ
บางที มันเปนเหมือนกำลังใจบางทีมันก้อทำให้ท้อ เมื่ออีกคนนึงไม่เข้าจัย หวังดีน๊ะ รุ้สะบ๊างอะไรบ้๊าง

เมื่อเทอไปแต่สิ่งที่เหลือในจัยยังอยู่ ความคิดถึงที่เทอไม่เคยรู้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงคิดถึง
หลายคนพูด หลายคนบอก ลืมสะ ตัดจัย หายใหม่ เลิกคิด ไม่โดนเองไม่รุ้หรอก
รั๊กไม่ได้สร้างในวันเดียว ยิ่งกว่านั้นการจะลืมใครสักคน มันยากยิ่งกว่า

ต้องคอยตอบอีกคำถาม ที่ไคต่อใครยังถามเรื่องเทอ ? แล้วจะเอาเวลาที่ไหน
มาลืมเทอ ? กี่ครั้งที่สมองคิดจะลืม แต่จัยมันจำ
สิ่งเก่าๆ ที่เดิมๆอะไรเดิมๆ ภาพติดตา ฝังใจ

ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เค้ากลับบมารึป่าว รุ้รึป่าว ? ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
เพื่ออ่ะไร รุ้ว่าต้องทำใจ วันต่อไปก้อไม่มีเทอต่อไป เข้าใจ แต่มันทำไม่ได้ จิงจิง
เมื่อความรักมันจบ คงต้องมีคนร้องไห้ เมื่อคำว่ารักมันหมดความหมาย

เพิ่งรุ้ว่าความทรมารเปนยังไง เมื่อวันที่เทอจากกันไป ไม่คิดเลยเลาจะลงเอยด้วยน้ำตา
อยากพูดคำว่าลาแต่สายไป หลับไม่ลง เฝ้าแต่คิดถึงเทอ ไม่มีสิด จบไปแล้วต้องเข้าใจ
จบด้วยการจากลา เหมือนโชคชะตากำหนดไว้ แค่เสี้ยวเวลาพาเราจากกัน ไม่มีวันพรุ่งนี้ให้ลั๊คเทอ

มันเหงาเมื่อคิดถึงเทอ ไม่อยากให้เปนแบบนี้เลย แต่ให้เทอจำไว้ยังมีชั้นที่ลั๊คเทอ
อยากจะบอกว่าคิดถึงเทอ อยากจะโทรไปหา อยากได้อยู่ไกลชิด แต่เรื่องจิงกลับไม่เปนอย่างนั้น
ถ้าวันนี้ชั้นยังมี คงได้ทำให้เทอยิ้ม คงได้บอกคำว่ารั๊ก คงได้ทำอะไรอีกมากมายที่ยังคาใจ

พูดกี่ครั้งในใจก้อยังรักเทอเหมือนเดิม กี่วัน กีั่่คืน ทำไม เราต้องลั๊ค คนที่ไม่ลั๊คเรา
ทำเพื่อใครสักคน แค่ใครสักคนน แค่นั้นและ ความสุข รู้ก้อรุ้ว่ามันจบแล้ว
ภาพความเคยชิน มองไปทางไหนก้อเจอแต่น้ำตา แต่จะหยุดยังไง
ชั้นต้องทำยังไง ? เวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย หมดไปแล้วเท่าไรแล้วน้ำตา
เจ๊บอยู่กับภาพเดิมๆ อยากจะเลอะเลือน ฟั่นเฟือน สะดีกว่า

สิ่งที่ชั้นเปน ดูไร้เหตุผล ทำไมจะต้องทนมากมาย ทั้งที่รู้ดี
ว่าเทอรั๊คใคร แต่ทำไมใจมันยังคงลั๊คคเทออยู๋อย่างนี้
เกลียดตัวเองที่ต้องทน เกลียดตัวเองที่ต้องเวียนวนละเมอ
อยากจะเดินไปจะหนีไป หากคนนั้นเปนแค่ใครไม่ใช่เทอ
แค่คิดที่จะลืมยังทำไม่ไหว จะหยุดลั๊คเทอได้อย่างไร
ก้อใจมันยังรั๊คยังรอแค่เทอ คนเดียวที่อยู่ในใจ
สุดท้ายก้อคือ เทอ"

คนที่เรารักกับคนที่รักเรา คนที่เรารัก.คือคนที่เราใส่ใจทุกเวลา แต่ที่แย่กว่าคือ...
ตลอดมาเขาไม่ได้ "รักเรา"คนที่รักเรา.....คือคนที่เราไม่เคยนึกถึง แต่มีสิ่งหนึ่ง..
...บอกให้รู้ว่า......"เขารักเรา" ก็คือ เขาไม่เคยทำให้เราต้องเสียใจ เหมือนกับคนที่เรารัก

ถ้า "คนที่เรา รัก" กับ "คน ที่รักเรา" เป็นคน ๆ เดียวกันได้ก็คงจะดี สำหรับคนที่มีทั้ง
"คนที่เรารัก" กับ "คนที่รัก เรา"เป็นคน ๆ เดียวกันคงเป็นคนที่โชคดีมาก ๆ
แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ล่ะ เป็นตัวคุณ คุณจะเลือกใคร ระหว่าง "คนที่เรารัก" กับ "คนที่รัก เรา"
เคยสงสัยว่า....ทำไมเราต้อง ไปรักคนที่เขาไม่รักเรา
คนที่แสนดีจะตาย....มารักเรา....เรากลับไม่รัก เขา

คำว่ารั๊ค ไม่ใช่ใครก้อได้ เราไม่ทางรู้ได้เลยว่าคนไหนที่มีค่ากับหัวใจเราที่สุด...
จะรู้ก็ต่อเมื่อ เสียเค้าไปแล้วนั่นแหล่ะ ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้...รักเค้าทั้งที่เค้าไม่รัก รักเค้าถึงเค้าไม่ดีพอ
รักเค้าถึงแม้เค้าจะเคยทำให้เราเสียใจ ถ้าย้อนกลับไปได้ ถ้าเรารู้หัวใจตัวเองเร็วกว่านี้
ถึงจะมีใครเข้ามาต่อให้เค้าดีสมบูรณ์แบบแค่ไหนเราก็ไม่ต้องการ ก็ไม่รู้ทำไมเรายังฝังใจอยู่กับคนๆเดียว
ทำไมยังลืมไม่ได้ทั้งที่มีใครๆผ่านเข้ามาตั้งมากมาย มีคนเคยบอกว่าอดีตมันย้อนกลับไม่ได้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
แต่หัวใจมันไม่รักใครอีกแล้วนอกจากเธอ ก็ไม่รู้ว่าทำไมยังต้องฟูมฟายทำไมยังอาลัยอาวรณ์
ทั้งที่เธอก็คงมีคนใหม่แล้ว เพื่อนมันก็บอกว่าทำอย่างนี้ให้เธอดูถูกเอาเปล่าๆ

♣ คนเดิม ♣

เธอเคยทำ ให้ฉันยิ้มได้. . .
แต่ก็ทำให้ ฉันร้องไห้ในวันนี้
เธอเคยบอก. . .รักของเรา ทำให้เธอรู้สึกดี
แต่วันนี้ เธอ บอกลา. . .

ถามได้ไหม ฉันทำอะไรผิด
เธอหยุดคิดก่อน จะตอบว่า. . .
เมื่อเราคบกัน ผ่านวันเวลา
เธอก็เริ่ม เห็นว่า. . .เราไม่เข้ากัน

คนดี ฉันจะบอกอะไรให้. . .
วันแรกฉันเป็นอย่างไง
วันนี้. . .ก็ยังเป็นอย่างนั้น

แล้วทำไม เธอเพิ่งรู้ว่า . . .
เรามีปัญหา ความผูกพัน
ทำไมเธอเพิ่ง ไม่ชอบนิสัยฉัน
ในวันที่ฉัน รักเธอหมดใจ

ฉันเสียใจ. . .มากเลยนะ
เพราะไม่เคยคิดมาก่อน ว่าเธอจะทำกันได้
แต่เอาเหอะ คงไม่ยื้อให้เธอลำบากใจ
ฉันรักเธอมากพอ ที่จะปล่อยให้เธอไป
ค้นหาคนที่ใช่. . .มากกว่าฉัน

*************************************************

ได้แต่ทำใจ เมื่อเธอจะลา ได้แต่มองตากับยอมรับความจริง
และก็พูดได้เพียงว่าเข้าใจ
เมื่อเป็นคนเดิมที่ดีไม่พอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงให้ดีเท่าคนใหม่
เลยไม่มีอะไรจะแก้ตัว

ฉันเป็นอย่างไรก็เป็นเหมือนเก่า คบกันก็คุยแต่เรื่องเก่าๆ
ยังคงเป็นคนเดิม ที่มันน่าเบื่อ
ทุกวันผ่านไปยังเป็นเหมือนเก่า ฉันยังคงเป็นอย่างเคย ก็สมควรที่เธอทิ้งไป

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังติดใจ ก่อนที่เธอไป อยากบอกให้เธอฟัง
แม้ว่ามันไม่พอจะรั้งเธอ
สิ่งที่คนเดิมจะพูดออกไป ก็คือคำเดิมจากวันที่พบเจอ
และจะย้ำให้เธอได้เข้าใจ

ฉันเป็นอย่างไรก็เป็นเหมือนเก่า รักเธอเท่าไรจะรักเท่าเก่า
ยังคงเป็นคนเดิมอย่างนี้เรื่อยไป
แม้วันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนเก่า ฉันยังจะเป็นอย่างเคย
ถึงแม้ว่ามันไม่เหลือใคร แต่ฉันจะรักเธอเหมือนเดิม

และแม้วันใดถ้าเธอเจ็บช้ำ ก็ขอให้มองกลับมา ณ ที่เก่า
หากเขาได้ทำให้เธอปวดร้าว มองมาที่เดิมๆ จะเห็นคนเดิมคนนี้

ฉันเป็นอย่างไรจะเป็นเหมือนเก่า รักเธอเท่าไรจะรักเท่าเก่า
ยังคงเป็นคนเดิมอย่างนี้เรื่อยไป
แม้วันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนเก่า ฉันยังจะเป็นอย่างเคย จะขอรักเธออย่างเดิม

ไม่มีเธอแล้วก็ไม่เป็นไร จะเป็นอย่างนี้และยังเข้าใจ
ยังคงเป็นอย่างเดิม อย่างนี้เรื่อยไป
แม้วันพรุ่งนี้จะไม่เหมือนเก่า ฉันยังจะเป็นอย่างเคย
ถึงแม้ว่ามันไม่เหลือใคร แต่ฉันจะรักเธอเหมือนเดิม

ได้แต่ทำใจ เมื่อเธอจะลา ได้แต่มองตากับยอมรับความจริง
และก็พูดได้เพียงว่าเข้าใจ
เมื่อเป็นคนเดิมที่ดีไม่พอ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงให้ดีเท่าคนใหม่
เลยไม่มีอะไรไปรั้งเธอ (ได้แค่ขอรักเธออยู่เหมือนเดิม)

♣ เรื่อง..หัวใจ ♣ [ชอบอ่ะ]

เราใส่นาฬิกามือซ้าย

ที่ใส่มือซ้ายเพราะถนัดขวา

ยกมือซ้ายขึ้นมาดูเวลาได้ง่าย

แต่ถึงมีนาฬิกาเราก็ชอบไปสายอยู่ดี

นาฬิกาก็แค่บอกเวลา . . ไม่ได้ทำให้เราไปเร็วขึ้น


คิดดูแล้ว . . หัวใจก็อยู่ทางซ้ายเหมือนกัน

บางทีเราก็คิดนะ . . ว่าอวัยวะในร่างกายที่มี 2 ชิ้น

จะอยู่ซ้าย - ขวาอย่าง แขน, ขา, ลูกตาทำนองนั้น . .

แล้วที่มีชิ้นเดียว . . ก็แสดงความโดดของมัน

อย่างจมูก, สะดือก็อยู่ตรงกลาง . . ประมาณนั้น


แล้วทำไม . . หัวใจถึงเอียงซ้ายล่ ะ ? ?

บางทีเราก็คิดว่า . . ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะ

ใครบางคนอยากเตือนให้เรารู้ว่า . .


หัวใจเราไม่หนักแน่นพอจะอยู่ตรงกลาง

แล้วก็ไม่มีมากพอจะแบ่งเป็นสองด้วยเหมือนกัน...

♣ ห้องแห่งความทรงจำ ♣

ทุกคนคงมี ห้องๆ นึง ที่เก็บความทรงจำทุกอย่างของตัวเองเอาไว้ในนั้น หลายคน อาจจะ เปิดประตูมองเข้าไปในห้อง แล้วยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้มองเห็น สิ่งที่สวยงามที่เราเก็บเป็นความทรงจำดีๆไว้ข้างใน แล้วก้าวเดินต่อไปอย่างมีความสุข หรือบางคน เปิดประตูเดินออกมาและไม่เคยมองย้อนกลับ ที่ห้องนั้นอีก แม้จะมีความจำเป็นมากแค่ไหน ก็จะไม่หันกลับมามองอีกเลย และจะเดินก้าวต่อไปเพื่อเปิดประตูบานอื่น และทำสิ่งที่สวยงามร่วมกับเจ้าของบานประตูใหม่แห่งนั้น

ในขณะที่อีกหลายๆคน กำลังพยายามจะเปิดประตูห้องออกมา แต่ต้องใช้เวลาในการพยายามเปิดมันออกมามากแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำได้ซักครั้ง เพราะเมื่อหันมองย้อนกลับไปในห้องนั้น ก็พบแต่สิ่งที่คิดว่ามีความสุขมากที่สุดแล้ว และก็ได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่เราถึงจะเดินออกไปจากห้องนี้ได้ซักที อีกหลายต่อหลายคน อาจจะมีแต่ห้องที่ว่างเปล่า สีขาวบริสุทธิ์ ไม่เคยมีใครพยายามที่จะเปิดประตูเข้ามา หรือ คนในห้องนั้น พยายามที่จะเปิดประตูออกไป มองหาใครซักคนที่ผ่านมาและมาทำให้ ห้องนี้มีสีชมพู

เรา ครั้งนึงเคยอยู่ในห้องสีขาว ที่มีแต่ความสุข และไม่เคยหาทางที่จะเปิดประตู และทำให้ห้องของเรากลายเป็นสีชมพู แต่ ใครบางคน ก็ ก้าวเข้ามา พยายามที่จะเปิดประตูห้องให้ได้ แม้จะต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนก็ตาม เค้าพยายาม หา กุญแจที่ดีที่สุดมาเปิดประตูบานนี้ให้ได้ เค้า หา ทุกคำพูดที่ สวยงาม มาบอกที่หน้าประตู เสมอ และ เค้าก็คอย ส่งความรู้สึกผ่านเข้ามา จนทำให้ ประตูบานนั้น ค่อยๆละลายหายไปทีละน้อย ทีละน้อย และ ทำให้ เรา กับ เค้า ได้ วาดภาพและตกแต่งห้องเป็นสีชมพูไปพร้อมกัน

แต่แล้ว สีชมพูที่วาดภาพห้องนั้น ก็เริ่มหมด และ สีเก่าๆก็เริ่ม จางหายไปตามกาลเวลาของมัน และเค้า ก็ หยุดที่จะวาดรูป และ นั่งพัก ก่อนที่จะเดินตามหาจุดหมายของเค้า และก้าวเดินออกจากห้องของเราไปปล่อย เรา ให้พยายามที่จะระบายสีชมพูของห้องต่อไป แต่มันก็ทำต่อไปไม่ได้ เพราะสีชมพูที่จะใช้วาดห้องของเรา หมด ลงไป พร้อมกับเค้า แต่สีใหม่ ที่เกิดขึ้นพร้อมกับที่ เค้า เดิน ออก จากห้องของเราไป คือ สี ดำ เรา ระบายสีดำไป โดยไม่รู้สึกตัว และ จม อยู่กับสีซีดๆเดิมของห้องเรา

และ เค้า ก็ เดินกลับ เข้ามาในห้องของเราใหม่ พร้อมทั้ง มาช่วยระบายสีดำ แล้วยิ่งทำให้มันเลอะเทอะ และ เข้ามาทำลายของมีค่าระหว่างให้มันแตกละเอียดไปเรื่อยๆและเรื่อยๆ เมื่อเค้าทำจนพอใจก็เดินออกจากห้องไป พร้อมกับปิดประตูลง และ ไม่เคยหันมองกลับมาที่ห้องเลอะๆนี่อีกเลย เรา พยายามที่จะตกแต่งห้องใหม่หลายครั้ง และ คอยมองออกไปเพื่อจะเห็นเค้าเดินผ่านมา แต่เค้าไม่เคยผ่านมา และ เหมือนไม่เคยมองเห็นห้องๆนี้

เวลาผ่านไปแค่ไหน เราคอยแต่จะมองดูที่ผนังสีชมพูซีดๆ นั้น และคอยมองหาเค้า แต่ไม่มีเค้า สีของผนังก็เริ่มซีดไปเรื่อยๆ จนเรา อยากที่จะย้ายออกไปจากห้องนี้ และเดินไปหาเจ้าของประตู ที่เป็นของเรา แต่เมื่อเรา เปิดประตูออกไป และมองย้อนมาที่ห้องนี้อีกครั้ง เราก็ไม่สามารถที่จะทิ้งมันไปได้เพราะมันมีแต่ภาพที่เราสร้างขึ้นมาด้วยกัน แม้ว่ามันจะจางไปมากมายแค่ไหนก็ตาม แต่ในภาพแห่งความสุขนั้น ก็มีรูปและรอยต่างๆที่เค้าฝากไว้ ในวันที่เค้าเดินออกจากห้องของเราไป

ในที่สุด เราก็ได้ยินเสียงเค้าเดินผ่านมา เราเอาหูแนบริมประตูเมื่อได้ยินเสียงเค้า แต่กลับกลายเป็นเสียงเดิมๆของเค้า ที่ไป หยุดที่หน้าประตูอื่นและ เริ่มต้นที่จะเปิดประตูบานใหม่อีกครั้ง เราเปิดประตูออกไปที่จะพบเค้า กลับ พบ แต่เพียง ความเย็นชา และ มองไม่เห็นประตูบานนี้ ที่พยายามเปิดออกมาเพื่อพบเค้า เค้า ก็ ยัง คง พยายามที่จะเปิดประตูบานใหม่นั้น และ ไม่สนใจกับสิ่งรอบข้าง ว่าจะมีน้ำทีไหลออกมาจากห้องๆนี้ มา รายล้อมตัวเค้ามากแค่ไหน และเราก็เป็นคนที่ต้องปิดประตูอีกครั้งและหลับตาลงพร้อมกับภาพเดิมๆที่ผ่านเข้ามาอีกครั้งนึง


แต่ในวันนี้ เรา เดินออกมาจากห้องนั้น ประตู มันเริ่มเก่าไปตามเวลาของมัน ทำให้เราก้าวออกมาจากห้อง โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากมายที่จะเปิดมันออกมา เราก้าวออกมาพร้อมกับความรู้สึกที่ต่างไปจากเดิม แต่เรา คิดได้ว่า เรา หยุดพักในห้องของเรา มานานเกินไป และเรา ต้องเดินไปตามจุดหมายของเราบ้าง ถึงแม้เราจะต้องกลับมาพักในห้องเดิมๆของเรา แต่เราก็ คงมี เค้า อยู่กับเราตลอดเวลา แม้ว่าเค้า จะลืม เจ้าของห้องและประตูบานนี้ไปแล้วก็ตาม....

♣ แค่ 1 นาที [เหมือนเรื่องของเราเลย] ♣

ชายหนุ่มไฟแรงมุมานะทำงานอย่างมุ่งมั่น
เขามีความฝันจะสร้างครอบครัวที่สมบูรณ์กับแฟนสาว
เธอจะมารอการกลับมาหน้าประตูบ้านเขาทุกวัน
เขาพบเธอยิ้มแย้มต้อนรับสนทนากันและเธอก็กลับไป
วันนี้เขากลับช้ากว่าปกติมาก
แต่แปลกที่ยังเห็นเธอยืนรอเช่นทุกวัน
"โทษทีนะที่รัก วันนี้มีงานด่วนเลยกลับช้า"
เธอยังยิ้มให้เขา
คุณทำงานจนมีรถ มีบ้านอย่างที่ตั้งใจแล้ว
ทำไมยังทำงานหนักอีก"
"ผมอยากมีบ้านที่มีบริเวณมากกว่านี้
รถที่ดูโอ่อ่ากว่านี้..เพื่อคุณนะจ้ะ"

เวลาผ่านไป 1 ปีหญิงสาวมาบ้างไม่มาบ้าง
แต่เขาไม่มีเวลามาใส่ใจกับเรื่องนี้

วันหนึ่งเธอเอ่ยถามเขา
"คุณมีเงินพอจะซื้อบ้านหลังใหญ่รึยัง"
"ขอเวลาอีกหน่อยผมอยากซื้อแหวนวงใหม่มาเปลี่ยนให้คุณ"
เขาจุมพิตมือที่สวมแหวนทองวงเล็กเบาๆ
"ฉันบอกหรือว่าอยากได้แหวนวงใหม่"
"ผมอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดเสมอ..ที่รัก"

3 เดือนแล้วที่เขาไม่เห็นเธอหน้าประตูบ้าน

วันนี้เขามีบ้านหลังใหญ่จึงตัดสินใจลางาน 1 วันเพื่อไปหาเธอ
เขาขับรถคันหรูผ่านเส้นทางที่ขรุขระอย่างยากลำบาก
"นี่คุณต้องเดินผ่านทางเส้นนี้มาหาผมทุกวันเหรอ.."
เมื่อมาถึงแม่ของเธอออกมาต้อนรับและมอบกล่องไม้ใบหนึ่งให้
เขาและบอกทางไปสถานที่ ที่เขาจะพบเธอได้
เนินเขาเล็กๆ รายล้อมไปด้วยดอกไม้แท่นหิน สลักชื่อหญิงสาวตั้งอยู่กลางเนิน
มือสั่นเทาเปิดกล่องไม้อย่างช้าๆ ข้างในอัดแน่นไปด้วยกระดาษแผ่นเล็ก
เขาเริ่มอ่านข้อความทีละใบ

"วันนี้คุณกลับมาช้า ฉันรอ2ชม.ไม่เป็นไร ฉันรักคุณ"

"วันนี้ฝนตกฉันยังรอแม้ไม่เจอคุณ แต่ฉันยังรักคุณ"

"ฉันเริ่มป่วยจนไปหาไม่ได้คุณคงไม่ทันสังเกต แต่ฉันยังรักคุณ"

"วันนี้คุณบอกจะเปลี่ยนแหวนวงใหม่...
คุณคงลืมว่าฉันตอบแต่งงานกับคุณเพราะแหวนวงนี้ ฉันยังรักคุณ"

"ฉันป่วยมากจนไม่อาจไปพบคุณได้...
ภาวนาให้คุณรู้สึกตัวสักทีว่าฉันแค่ต้องการคุณเพราะฉันรักคุณ"

ชายหนุ่มเรียนรู้แล้วว่า...
บางทีสิ่งที่เขาไขว่คว้ามาตลอดชีวิต
อาจเทียบไม่ได้กับสิ่งเล็กน้อยที่เขาเคยได้รับ จนเป็นเรื่องปกติของทุกวัน
รถคันหรูแล่นไกลออกไปมีเพียงกล่องแหวนเพชรราคาแพง หน้าหลุมศพ
ที่ดูไม่เหลือค่าอะไรสำหรับเขาอีกต่อไป

ผมมีบ้านหลังใหญ่แต่คงกว้างไปสำหรับอยู่คนเดียว
ผมมีรถราคาแพงแต่ไม่รู้จะขับพาใครไปไหน
ผมมีเวลาอยู่กับงานครึ่งชีวิตแต่ไม่เคยมีเวลาที่จะได้อยู่กับคนที่ผมรัก

ตอนนี้ผมมีเงินมากมายแต่ไม่อาจซื้อเวลาเพียง 1 นาทีที่จะบอกรักเธอ
ผมมีทุกอย่างเพียบพร้อมแต่ขาดส่วนที่สำคัญที่สุด
ที่จะทำให้ครอบครัวสมบูรณ์ได้
รักครอบครัวมากๆนะครับ....

♣ ว้าเหว่ ♣

ว้าเหว่ อยู่ท่ามกลางผู้คนก็ว้าเหว่
ฟังเสียงเพลงของใครก็ไม่เคยเพราะ
ตั้งแต่เมื่อวันที่เธอไป
ทุกวันเคยเข้านอนและตื่นมาพร้อมกัน
มันไม่ชินที่วันนี้อยู่คนเดียว
ต้องทำอะไร แบบไม่มีใคร เหมือนที่เคยทำด้วยกัน
ก็มัน เหงาเหลือเกินน

* เกลียดชีวิดในวันที่ไม่มีเธอ
เกลียดความเหงาที่คอยกัดกินหัวใจ
เกลียดที่ต้องรู้สึก ว่าไม่มีใคร ต้องใช้ชีวิตลำพัง
เกลียดตัวเองตัวเองที่ใจอ่อนแอ เกินไป
ก่อนจะนอน น้ำตาก้ไหลทุกครั้ง
ยิ่งหักห้ามเท่าไหร่ ยิ่งไหลเปนทาง ไม่ว่านาน เท่าไหร่ ไม่เคยลืมเธอ

ว้าเหว่ นานเท่าใดหัวใจก็ว้าเหว่
โลกทั้งใบก็ดูเหมือนไม่มีใคร
แค่ขาดเธอไปแค่คนเดียว
ทุกวัน นาฬิกาก็เดินไปของมัน
แต่หัวใจฉันมันเหมือนหยุดตรงนั้น
ที่วันเก่าๆ ที่เคยมีเรา ไม่เคยทำใจได้เลย
ไม่เคยรักใครใหม่

♣ โรคซึมเศร้า ♣

โรคซึมเศร้าอาจจะเกิดในคนที่มีการสูญเสีย หรือโรคซึมเศร้าอาจจะเกิดในคนที่มีโรคประจำตัวหรือเกิดในคนปกติทัวๆไป มีการประเมินว่าในระยะเวลา 1 ปีจะมีประชาชนร้อยละ9จะเป็นโรคซึมเศร้า ทำให้สูญเสียทางเศรษฐกิจประเมินมากมาย แต่สูญเสียคุณภาพชีวิตรวมทั้งความทุกข์ที่เกิดกับผู้ป่วยจะประเมินมิได้ โรคซึมเศร้าจะทำให้การดำรงชีวิตเปลี่ยนแปลงและเกิดความเจ็บปวดทั้งผู้ป่วยและผู้ดูแล บางครั้งอาจจะทำให้ครอบครัวแตกแยก ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่ทราบว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า และไม่ได้รับการรักษาทั้งที่ปัจจุบันมียาและวิธีการรักษาที่ได้ผลดี ความนี้จะเป็นแนวทางในการวินิจฉัย หากพบว่าคนที่รู้จักมีอาการเหมือนกับโรคซึมเศร้ารีบแนะนำให้เขาไปพบจิตแพทย์

โรคซึมเศร้ามีกี่ชนิด
1.Major depression ผู้ป่วยจะมีอาการ(ดังอาการข้างล่าง)ซึ่งจะรบกวนการทำงาน การรับประทานอาหาร การนอน การเรียน การทำงาน และอารมสุนทรีย์ อาการดังกล่าวจะเกิดเป็นครั้งๆแล้วหายไปแต่สามารถเกิดได้บ่อยๆ
2.dysthymia เป็นภาวะที่รุนแรงและเป็นเรื้อรังซึ่งจะทำให้คนสูญเสียความสามารถในการทำงานและความรู้สึกที่ดี
3.bipolar disorder หรือที่เรียกว่า manic-depressive illness ผู้ป่วยจะมีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ซึ่งบางคนอาจจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ส่วนมากจะค่อยเป็นค่อยไป เวลาซึมเศร้าจะมีอาการมากบ้างน้อยบ้าง แต่เมื่อเปลี่ยนเป็นช่วงอารมณ์ mania ผู้ป่วยจะพูดมาก กระฉับกระเฉงมากเกินกว่าเหตุ มีพลังงานเหลือเฟือ ในช่วง mania จะมีผลกระทบต่อความคิด การตัดสินใจและพฤติกรรมผู้ป่วยอาจจะหลงผิด หากไม่รักษาภาวะนี้อาจจะกลายเป็นโรคจิต
อาการของโรคซึมเศร้า
ผู้ป่วยที่เป็นโรคซึมเศร้าอาจจะไม่จำเป็นต้องมีอาการทุกอย่างบางคนก็มีบางอย่างเท่านั้น

อาการซึมเศร้า depression การเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ได้แก่
รู้สึกซึมเศร้า กังวล อยู่ตลอดเวลา หงุดหงิดฉุนเฉียว โกรธง่าย อยู่ไม่สุข กระวนกระวาย การเปลี่ยนแปลงทางความคิด
รู้สึกสิ้นหวัง มองโลกในแง่ร้าย รู้สึกผิด รู้สึกตัวเองไร้ค่า ไม่มีทางเยียวยา มีความคิดจะทำร้ายตัวเอง คิดถึงความตาย พยายามทำร้ายตัวเอง การเปลี่ยนแปลงการเรียนรู้หรือการทำงาน ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม ความสนุก งานอดิเรก หรือกิจกรรมที่เพิ่มความสนุกรวมทั้งกิจกรรมทางเพศ รู้สึกอ่อนเพลีย ไม่มีพลังงาน การทำงานช้าลง การงานแย่ลง ไม่มีสมาธิ ความจำเสื่อม การตัดสินใจแย่ลง
การเปลี่ยนปลงทางพฤติกรรม นอนไม่หลับ ตื่นเร็ว หรือบางรายหลับมากเกินไป บางคนเบื่ออาหารทำให้น้ำหนักลด บางคนรับประทานอาหารมากทำให้น้ำหนักเพิ่ม มีอาการทางกายรักษาด้วยยาธรรมดาไม่หายเช่น อาการปวดศีรษะ แน่นท้อง ปวดเรื้อรัง
ความสัมพันธ์กับบุคคลอื่นแย่ลง

การรักษา
1.การช้อคไฟฟ้า Electroconvulsive therapy (ECT) เหมาะสำหรับผู้ที่เป็นรุนแรง หรือผู้ที่ไม่สามารถรับประทานยา๖นโทมนัส หรือใช้ยาแล้วไม่ได้ผล
2.การใช้ยาต้านโทมนัส ยาที่ใช้รักษามีด้วยกันหลายกลุ่มได้แก่
selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) tricyclics
monoamine oxidase inhibitors (MAOIs) ผู้ที่รับประทานยากลุ่มนี้จะต้องระวังอาหารที่มีส่วนผสมของ tyramine ซึ่งจะทำให้ความดันโลหิตขึ้นสูง อาหารดังกล่าวได้แก่ cheeses, wines, pickles, ยาลดน้ำมูก
แพทย์อาจจะเลือกใช้ยาตัวใดตัวหนึ่งหรือใช้ยาหลายชนิดรวมกัน โดยมากจะเริ่มเห็นผลใน 2-3 สัปดาห์และให้รับประทานต่อไปประมาณ 1 เดือนยาจะออกฤทธิ์เต็มที่เมื่อรับยาไปแล้ว 8 สัปดาห์ ช่วงแรกของการรับประทานยาอาจจะเกิดผลข้างเคียงของยาก่อนจะเห็นผลดีให้รับประทานต่อ เมื่ออาการดีขึ้นอย่าเพิ่งหยุดยาจนกระทั่งไปทำงานได้โดยจะต้องรับประทาน 4-9 เดือน โดยแพทย์จะค่อยๆหยุดยาเพื่อให้ร่างกายปรับตัว

การดูแลตัวเอง
ผู้ที่เป็นโรคซึมเศร้ามักจะท้อถอย สิ้นหวัง ไม่มีค่า ทำให้ผู้ป่วยยอมแพ้ โปรดจำไว้ว่าความรู้สึกและความจริงไม่เหมือนกัน
ให้ดำเนินชีวิตตามตารางงาน รับประทานยาตามแพทย์สั่ง ให้ค่อยๆเพิ่มรับผิดชอบงานที่ได้รับ ตั้งเป้าหมายให้สามารถทำได้ อย่าให้เกินความสามารถของตัวเอง อย่าทำงานใหญ่เกินตัว แบ่งงานเป็นโครงการเล็กๆ ให้จัดลำดับความสำคัญก่อนหลังของงาน ให้มีสังคมกับผู้อื่นเพราะการอยู่คนเดียวจะทำให้อาการเป็นมากขึ้น ให้มีกิจกรรมที่ชอบเช่น การเล่นกีฬา ดูหนัง ฟังเพลง อารมณ์จะค่อยๆดีขึ้นอย่างช้าๆหลังการรักษา หากจะต้องมีการตัดสินใจสำคัญ เช่น การแต่งงาน การเปลี่ยนงาน ให้เลื่อนไปก่อนจนกระทั่งอาการซึมเศร้าดีขึ้น
นอนพักอย่างเพียงพอ รับประทานอาหารที่มีคุณภาพ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ก่อนรับประทานยาใหญ่ให้ปรึกษากับแพทย์ถึงผลข้างเคียงที่อาจจะเกิดขึ้น ลองตรวจสอบตัวท่านหรือคนใกล้เคียงว่ามีใครเป็นโรคซึมเศร้าบ้าง

ในช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ท่าน ..
รู้สึกกลุ้มใจ ซึมเศร้า ทุกๆ วัน หรือทั้งวัน หรือไม่
รู้สึกเบื่อทุกๆ สิ่งหรือไม่
เบื่ออาหารหรือไม่
มีปัญหาในการนอนหลับหรือไม่
รู้สึกกระวนกระวาย (หรือซึมๆ เนือยๆ) หรือไม่
รู้สึกเพลีย เหนื่อยง่าย หรือไม่
รู้สึกผิด ไร้ค่า ไร้ความสามารถ หรือไม่
รู้สึกใจลอย ไม่มีสมาธิ หรือไม่
รู้สึกเบื่อชีวิต คิดอยากฆ่าตัวตาย หรือไม่
ถ้าท่านมีอารมณ์เศร้า เบื่อทุกๆ อย่าง นานกว่า 2 สัปดาห์ และมีอาการต่อไปนี้อีกอย่างน้อย 4 ข้อ ท่านอาจเป็นโรคซึมเศร้า

เบื่ออาหาร ผอมลง
นอนไม่หลับ
กระวนกระวาย หรือซึมๆ เนือยๆ
อ่อนเพลียง่าย
รู้สึกผิด ไร้ค่า
ขาดสมาธิ
คิดอยากตาย
โรคซึมเศร้าเป็นการเจ็บป่วยของจิตใจ ผู้ป่วยร้อยละ 70-80 รักษาได้ด้วยยาแก้ซึมเศร้า หากท่านหรือญาติพี่น้องหรือเพื่อนร่วมงานของท่านมีอาการซึมเศร้า โปรดติดต่อแพทย์ของท่านหรือผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวช

♣ น้ำตาเป็นเลือด ♣

เมื่อเธอกำลังทำลาย สิ่งสุดท้ายที่ฉันเหลืออยู่
ที่ผ่านมายังคงรับไว้ เจ็บอย่างไรยังคงรับไหว เธอ..

แต่เธอยังหนีไป แต่เธอยังทิ้งฉันไว้
เจ็บเหลือเกิน เกินรับไหว
อาจจะจากไป (อย่าจากไป)อย่าจากฉันไป

เลือดจะไหลริน รินออกมา
ดั่งน้ำตา อย่าไปได้ไหม

ความรักที่เคยฝันหา ที่ผ่านมาไม่เคยรู้สึก
เจ็บช้ำสักเท่าไร แต่ฉันมันก็ยังทนไหว
แต่เธอจะไปฉันไม่เข้าใจ เธอ..

* แต่เธอยังหนีไป แต่เธอยังทิ้งฉันไว้
เจ็บเหลือเกิน เกินรับไหว
อาจจะจากไป(อย่าจากไป) อย่าจากฉันไป

** เลือดจะไหลริน รินออกมา
ดั่งน้ำตา อย่าไปได้ไหม

แค่เธอโอบกอดฉัน แค่เท่านั้น
จะเย็นชาเท่าไร ไม่เป็นไร
ไม่ต้องมีความหมายในความรัก
ไม่ต้องการ ฉัน ...

♣ เหงา..เพราะ ♣

ฉันหยิบปากกา ขึ้นมาเขียนบทความเหล่านี้ด้วยความรู้สึกเหงา ๆ ทั้ง ๆ ที่คนรอบข้างของฉันเต็มไปด้วยคนที่ฉันรัก และฉันก็รักเค้ามากมาย ฉันพบว่า ความเหงาครั้งนี้เกิดจากความรักที่เกินความพอดี และความเหงาครั้งนี้ทำให้ฉันได้ค้นพบอีกมุมมองหนึ่งของความรัก ก่อนหน้านี้ความรักของฉันเต็มไปด้วยความทุ่มเทแบบไม่ลืมหูลืมตา ความรักของฉันคือ การให้เพื่อแลกเปลี่ยนความรู้สึกดีๆ ต่อกันและกัน ความรักของฉันคือการห่วงและหวง จนเกินความพอดี แต่ความรักแบบนี้อยู่กับฉันได้ไม่นานแล้วมันก็จากฉันไป ทิ้งไว้เพียงความเศร้าและความเหงาก็เท่านั้นเอง

หลังจากนี้ ... ความรักของฉันจะเป็นเพียงการมอบความรู้สึกดีๆ เท่าที่พอจะทำได้ โดยไม่หวังผลตอบแทน ความรักของฉันจะมีแต่ความห่วงและหวงเรียกร้องแต่เพียงพอดี .....

คนเราบางครั้งต้องก้าวถอยหลัง.....
เพื่อที่จะกระโดดให้ได้ไกลยิ่งขึ้น......

♣ รัก...บนความไม่ไว้ใจ ♣

ความรักที่ปราศจากความไม่ไว้ใจ ไม่มีวันที่เป็นความรักที่สมบูรณ์ได้ แม้แค่จะประคับประคองให้รักนั้นคงอยู่ได้นานก็ยากเกินที่จะทำแล้ว

เรื่องราวมากมายหลายอย่างที่เคยเกิดขึ้นในอดีตอาจทำให้เรารู้สึกไว้ใจใครคนหนึ่งเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว ภาพที่เขาเคยมีทีท่ามีความสุขกับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา เรื่องไร้สาระมากมายที่เขาพยายามจะคิดขึ้นมาโกหกเราเพื่อที่ตัวเองจะได้มีอิสระอยู่กับเพื่อน ไปนัดเจอคุยกับคนอื่น ไปสนุกสนานตามลำพังโดยที่ไม่มีเราอยู่ข้างๆ ทุกๆ อย่างล้วนหลอมรวมเป็นความรู้สึกแย่ๆ ซึ่งเข้ามาแทนที่ความรู้สึกดีๆ ที่เราเคยมีต่อเขา จากนั้นก็เริ่มก่อเกิดความไม่ไว้ใจซึ้งคำว่า “ ไม่ไว้ใจ ” คำนี้ เมื่อเรารู้สึกกับใครแล้ว มันจะไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้อีก เป็นไปไม่ได้ที่เราจะกล้าเชื่อ ..ว่าขโมยที่เคยขึ้นบ้านเราโดยไม่หยิบอะไรไป ก็เหมือนกับที่เราจะไม่มีวันเชื่อว่า คน ๆ หนึ่งที่เคยปฏิบัติตัวไม่ซื่อสัตย์กับเรา จะคิดกลับใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง มารักเราคนเดียวได้อีกครั้ง สิ่งเดียวที่เราคิดย้ำกับตัวเองอยู่เสมอทุกนาทีก็คือ “ ถ้ามันมีโอกาสเมื่อไหร่ มันก็ทำอีก “ หากทุกๆครั้งที่เห็นหน้าเค้าพูดคุยกับเค้า แล้วเราต้องพูดกับตัวเองด้วยประโยคนี้นั่นหมายความว่า..ความไว้ใจที่เราเคยมีให้เค้าได้หมดสิ้นไปแล้ว และความรักที่เรายังคงฝืนประคับประคองอยู่ทุกวันนี้ ก็ไม่มีวันจะเป็นความรักที่ทำให้เรามีความสุขได้ เพราะแค่จะเชื่อว่า “ เขารักเรา “ เรายังไม่กล้าที่จะเชื่อเลย ......

♣ คนที่เลือกเดินจากไป ♣

ขอบคุณที่ให้เกียรติกัน...

ด้วยการกดดันให้ฉันทนไม่ไหว...

จนสุดท้ายเป็นฉันเอง... ที่เอ่ยปากให้จบไป...

ไม่อยากให้ทนฝืน... ไม่อยากให้ฝืนใจ...

... คบกันต่อไปก็ป่วยการ...


อยากดูแสนดีในสายตาคนอื่น...

เธอไม่อยากสร้างความขมขื่น... ให้กับความรักที่แสนหวาน...

หยิบยื่นหน้าที่นั้น... ให้ฉันเป็นคนจัดการ...

คนบอกเลิกเลยดูคล้ายๆ มาร.... สร้างความร้าวรานให้หัวใจ...


ไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอทำ...

เมื่อทุกความชอกช้ำ... ที่ต้องเจอซ้ำซากอย่างอ่อนไหว...

มันไม่ใช่ตัวเธอ... ที่ต้องพร่ำเพ้อกับการจากไป...

ไม่ว่าคนบอกเลิกจะเป็นใคร...

...ก็มีฉันคนเดียวที่ต้องสัยใจเพียงลำพัง

♣ เสียใจ ♣

เพียงพอแล้วคนดี ... วันนี้ไม่ขอพยายาม...
จะไม่เคยเอ่ยคำถามว่า "ยังรักกันไหม ?"
หนามแหลมที่แทงอกมันปกคลุมสุมหัวใจ...
เหมือนหนังรักอันหม่นไหม้ ... เรียกน้ำตาได้ท่วมจอ...

ฉากจบในวันนี้ ... คือฉันที่บาดเจ็บ...
แม้กอบเก็บทุกคำหวานมากราบกรานร้องขอ...
ความแล้งน้ำใจ ... เธอยื่นให้ฉันอย่างเพียงพอ...
ฉันสั่นกลัวและท้อแท้ ... จนต้องขอหลีกทาง...

เขามาทีหลัง ... แต่เรียกคะแนนความสงสารได้มากกว่า...
ฉันสะอื้น ... นองน้ำตา ... บนหนทางอันอ้างว้าง...
เธอกอดเขา ... ปลอบขวัญ ... แล้วทิ้งฉันไว้ข้างทาง...
สัญญารักที่ร่วมสร้าง ... เธอถากถางจนเกลี้ยงใจ...

กระจ่างชัด ... ซาบซึ้งมากกับสิ่งที่เห็น...
เธอทำเหมือนฉันเป็นของเล่น...จะเก็บจะทิ้งก็ย่อมได้...
เศษขยะยังมีค่า...แต่ที่ไร้ราคาคือหัวใจ...
ที่สูญสลายหายไป...คือรักที่เธอให้ฉันไม่ได้แม้คำเดียว...

เธอรู้ไหม...ว่าน้ำตาฉันมีความรู้สึก...
มันกำลังตกผลึก...เป็นความเหว่ว้า...
ไหลกลั่นคนอ่อนแอสู่โลกภายนอกที่เฉยชา...
สวนทางเข้า - ออก...
กับลมหายใจที่อ่อนล้าอยู่ทุกวัน...

ไม่ได้ร่ำร้องให้เธอมาเห็นใจ...
รู้ว่าหมดเยื่อใยไปแล้วกับคนอย่างฉัน...
ไม่ได้บีบน้ำตา...แต่มันไหลออกมาเพราะความตื้นตัน...
ที่เห็นเธอดีกับใครคนนั้น...
แล้วลืมคนเคยรักกันอย่างง่ายดาย...

เพราะว่าน้ำตาฉันมีความรู้สึก...
เลยสะท้อนความในใจลึกลึกด้วยการร้องไห้...
ฉันไม่มีสักคำพูดที่จะอธิบาย...
ถ้าอยากรู้...ว่าฉันเสียใจแค่ไหน ?
เธอหาคำตอบได้จาก "หยดน้ำตา"...

♣ วันเวลา..ที่ไม่มีเธอ ♣

บ่อยครั้งที่ ความรัก ทำให้เราลืมไปในหลายๆ สิ่ง ลืมว่า...
เราเคยกินข้าวคนเดียว. . . โดยไม่รู้สึกเหงา . . .
เราถือกระเป๋าเองได้. . . โดยไม่รู้สึกหนัก . . .
เราเคยนอนคนเดียว. . . โดยไม่รู้สึกอ้างว้าง. . .
เราเคยออกเที่ยว. . .โดยไม่ต้องมีคนห้ามหรือตาม. . .
เคยเดินทางคนเดียว. . . และอีกหลายๆเรื่อง. . .
ที่เราทำคนเดียวมาโดยตลอด..โดยไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องยาก..

ยิ่งกับความรัก ที่คบกันเนิ่นนาน . . .
ยิ่งเนิ่นนาน ความผูกพันก็ยิ่งมาก . . .
เมื่อความผูกพันเริ่มมาก ชีวิตเราก็มีแต่ความเคยชิน . . .
เคยชินที่จะกินข้าวกับเขา ดูหนังกับเขา . . .
เดินกลับบ้านกับเขา โดยมีเขาอยู่กับเราตลอดทุกๆเวลา. . .
***ความรัก ไม่ได้ทำให้ผู้หญิงอ่อนแอลงหรอก ***
***แต่ความรัก มักทำให้ผู้หญิงลืมการใช้ชีวิตคนเดียว ***
ไม่ต่างจากนาฬิกาแขวนผนัง ที่เดินบอกเวลาไปเรื่อยๆ . . .
โดยลืมไปว่าที่นาฬิกาเดินได้นั้น เพราะมีถ่านให้พลังงานอยู่ .
ดังนั้น จึงมีความเป็นไปได้ว่าถ่านจะหมด . . .
เป็นไปได้...พอๆ กับความรักที่เคยมีมาจะหมดลง . . .
ซึ่งถ้าวันที่ถ่านหมดมาถึงจริงๆ . . .
ถึงแม้สองเข็มนาฬิกาจะหยุดเดิน . . .
แต่เชื่อไหมว่า...เวลายังเคลื่อนไป . . .
เวลาบนโลกนี้ไม่ได้หยุดเหมือนสองเข็มนาฬิกา . . .
ความรักที่หมดลงแล้วนั้น ก็เช่นกัน . . .
ความรักหมด แต่ไม่ได้หมายความว่า 'ชีวิต' จะหมด . . .
ชีวิตของเรา ยังก้าวเดินต่อไปได้เสมอ . . .
อาจเหงาบ้าง ที่ต้องกลับมากินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว . .
อาจเจ็บปวดบ้าง ที่เบอร์โทรศัพท์ที่คุ้นเคย
ไม่ปรากฏบนหน้าจอบ่อยๆ อีกแล้ว . . .
แต่เชื่อไหมว่า ก่อนหน้าที่ไม่มีเขา . . .
เราก็ยังอยู่อย่างมีความสุขได้ . . .
หากชีวิตคือนาฬิกา และ เข็มสองเข็มคือความรัก . . .
มันก็ยังมีโอกาสที่จะใส่ถ่านความรักก้อนใหม่อยู่ทุกเวลา. .
และเข็มสองเข็มก็ยังมีโอกาส...เริ่มเดินต่อไปอีกครั้งหนึ่ง. .

**และวันนี้และต่อๆไปฉันต้องลุกขึ้นมาเข้มแข็งกว่านี้ให้ได้..ในสักวัน**

♣ เธอปันใจ ♣

หัวใจสลาย เมื่อเธอเดินไปกับเขา . . .
ไม่คำนึงถึงเรื่องราว ที่เราต่างคนเคยสร้างมา . . .
ประโยชน์อันใด ที่เธอจะคืนกลับมา . . .
อย่างห่วงใยและเวทนา เหมือนกลัวว่าฉันจะตาย . . .

ถ้าจะมาไม่มาทั้งใจ ก็กลับไปเสียดีกว่า . . .
ครึ่งกลางค้างคา เอามาให้ใคร ไม่รักไม่ว่า แต่อย่าสงสาร . . .
ไม่เคยต้องการคนมาเห็นใจ . . .
ยังไม่ตาย ก็อยู่กันไปก็เท่านั้น . . .

หากอยู่กับเขา อย่ามีเยื่อใยกับฉัน . . .
เขาจะเจ็บและช้ำพอกัน ถ้ารู้ว่า เธอปันใจ . . .

หากอยู่กับเขา อย่ามีเยื่อใยกับฉัน . . .
อยากให้เธอรักเขานานๆ ที่มันผ่านมาให้แล้วไป . . .
อย่าแบ่งใจมา จะรักเขาแล้วจงคงมั่น . . .

เขาจะเจ็บและช้ำพอกัน ถ้ารู้ว่า เธอปันใจ . . .
แสนจะเจ็บและช้ำไปนาน เมื่อรู้ว่า เธอปันใจ . . .

♣ มันคือ..ความจริง ♣

“ เธอมีคนอื่น ”

ถ้าเธอสามารถมีความรักมากพอให้คนอื่น ในขณะที่รักกับฉันอยู่

นั่นหมายความว่า..เธอไม่ได้รักฉันแล้ว หรือแม้เธอจะยืนยันว่า

รักนั้น..ก็ไม่ใช่รักที่มีความหมายอะไรมากเท่ากับฉัน และเธอไม่จริงจัง

ถ้า..เธอทิ้งเค้าคนนั้นและจะกลับมาแก้ตัวเพื่อที่จะกลับมารักฉันคนเดียว

ก็คงไม่มีความหมายอะไรแล้วหล่ะ เพราะการที่เธอกล้าที่จะทำแบบนั้นได้

นั่นก็หมายความว่าเรา ไม่ใช่คนที่เธอรัก และที่จะซื่อสัตย์ อีกต่อไปแล้ว

ต่อให้ฉันยืนยันจงรักภักดีกับเธอ ไปตลอดชีวิต ของการมีชีวิตคู่ของเราต่อไปในอนาคต

และเธอก็ไม่มีวันปฏิบัติตัวให้ดีพอ อย่างที่เราต้องการได้อีกแล้ว เพราะเหตุผลที่สำคัญ

เพียงข้อเดียวเท่านั้นก็คือ “ เธอไม่ได้รักฉันมากพอที่จะหยุดต้องการคนอื่น “

เธอไม่ได้มองและเข้าใจ ” ความหมายของคำว่ารัก “ เหมือนกับฉัน อีกต่อไปแล้ว

ถ้าคนที่ฉันรัก เค้าอยากรักคนอื่น ฉันก็ “ ยอม ” ที่จะปล่อยเขาไป แต่ฉันจะ “ ไม่ยอม ”

ให้เธอใช้คำว่า “ รัก “ มายื้อเราสองคนไว้เป็นอันขาด เพราะคำ ๆ นั้น

มันได้หมดค่าลง ไปตั้งแต่“ วันที่เธอคิดที่จะนอกใจฉันแล้วหล่ะ [ ตั้ม ] “ ... ♥

♣ รักแท้..ที่ดูแลไม่ได้ ♣

ในวันนี้ฉันได้รับโทรศัพท์เธอแต่เช้า..มันไม่แปลกหรอกที่คนเรา2คนจะโทรหากันเป็นเรื่องดีซะอีกที่จะได้ยินเสียงใครคนที่เรารักเป็นคนแรก แต่ที่แปลกคือ “ ฉันกับเธอเราเลิกกันแล้ว ” ฉันไม่แปลกใจแต่แค่รู้สึกหงุดหงิดที่เธอโทรมาทำไม? ต้องการอะไรอีก? เพราะที่ตรงนี้ที่เธอเดินจากไปมันไม่มีที่ว่างให้เธอได้ใช้เวลาตรงนี้อีกแล้ว ฉันก็ไม่อยากพูดถึงอดีตที่น่าเศร้าอีกแล้ว เธอโทรมาเพื่อบอกฉันว่า เธอจะกลับเดือนหน้า แล้วไงหรอ? มาบอกฉันทำไมล่ะ..คนที่เธอควรบอก มันไม่ใช่ฉันแล้วแหละ เธอมาบอกเพื่ออยากให้รับรู้หรอ ว่าเดือนหน้าเธอกับเขาจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และคนๆนั้นก็ไม่ใช่ฉัน ไม่รู้ซิ่มันสายไปมั้ยอ่ะ ที่จะปรับความเข้าใจกัน ในเมื่อเรื่องราวต่างๆ มันก็ดำเนินมาขนาดนี้แล้ว วันนี้ฉันทำใจได้แล้วแหละ และวันนี้เธอก็สารภาพพูดออกมาจริงๆว่าเธอมีคนอื่น เธอรักคนอื่น แม้เธอจะยืนยันว่า เธอไม่ได้รัก แต่การที่เธอทิ้งฉันไปหาคนอื่น นั่นก็แสดงให้ฉันเห็นแล้วว่า แม้เธอจะรักฉันมากเจียนตาย..แต่เธอก็ยังรักคนอื่นได้เช่นกัน ความเป็นเพื่อนวันนี้หรอ ฉันก็รู้ว่าเธอก็ไม่อยากได้มันหรอก และฉันก็ไม่มีให้เธอด้วย เพราะฉันรักเธอด้วยหัวใจและรักมากจนมันแปรสถานะเป็นเพื่อนไม่ได้หรอก แต่ฉันก็ไม่อยากโทษเธอนะที่เธอมีคนอื่น เพราะคนเราสามารถรักใครก็ได้ ความรักบนโลกนี้มันมีเหลือเฟือพอที่จะแบ่งปัน ฉันรับรู้เรื่องราวของเธอได้แต่จะให้ฉันกลับไปฝันร่วมกับเธอฉันคงไม่ ตลอดเวลาที่ฉันรักเธอฉันไม่เคยแม้แต่จะคิดนอกใจรักคนอื่นเลย เธอถามว่าแล้วถ้า 10 ปีฉันจะรอหรือไง ? ฉันไม่ได้ตอบว่าฉันรอได้ แต่เธออย่าดูถูกความรักฉันมากไป เพราะถ้าเธอดีเสมอต้นเสมอปลายแบบเมื่อก่อน แน่นอนฉันรอ แต่ก็น่าตลกนะที่เธอทิ้งฉัน คำพุดที่เธอพูดกับฉันต่างๆ นาๆ มันทำให้ฉันตาสว่างแล้วว่า เธอสร้างภาพให้มันดูดี ก็เท่านั้น เฮ้อ...ทั้งๆที่ฉันก็รักเธอหมดชีวิตที่มี แต่เธอก็ยังไม่พอใจอยากจะค้นคว้าความรักใหม่อยู่เรื่อยไป เพียงเพราะแค่เธอเอารักแท้ไปแลกกับรักชั่วคราว ในวันนี้เธอจึงไม่มีรักแท้ที่ฉันเคยมีให้อีกต่อไปแล้ว ตั้งแต่นี้ต่อไปขอให้เธอค้นหารักแท้รักใหม่ที่เธอต้องได้ตามสบายนะ สักวันนึงเธอต้องเจอคนที่เธอต้องการแน่นอน แล้วที่ตรงนี้จะมีใว้สำหรับคนที่ต้องการความรักของฉันเท่านั้น แบบนี้ละมั้งที่เขาเรียกว่า “ รักแท้ดูแลไม่ได้ ” เพราะฉันก็เคยทิ้ง " รักแท้ " มาคว้าความรักแบบเธอเช่นกัน น่าเศร้าจิง ๆ . . .♥

♣ เข้ามาบ่นปัยงั้นอ่ะ ♣

โอ๊ย . . พระเจ้าเจ้าขา . . ทำไมน๊า . . ช่วงนี้นู๋ถึงได้ จน จ๊น จน T T เมื่อวานซืนไปเดินซื้อของกับม๊ามี๊ที่ฟิวเจอร์มา เดินผ่านร้านทองเห็นสร้อยคอ กับสร้อยข้อมือ เห็นแล้วตาวิ๊ง ๆ เลยอ่ะ ฮือ ๆ เมื่อก่อนเคยมีอยู่ดี ๆอ่ะ ปริวไปซะแล้วอ่ะ เศร้าจัยจัง . ตอนนี้ทองก็ขึ้นเอา ๆ แล้วทำงานอีกเท่าไหร่ละเนี่ยกว่าจะได้คืนมา แต่รอบนี้มีแอบโลภมากขึ้นมาอีกนะ อยากได้แหวนมาใส่อีกวงซะงั้น [ ทำไมแกไม่ให้แฟนซื้อให้ใส่ฟะ แหวนอ่ะ ] โฮ. . โฮ . แฟนหรา . . ถ้ามีเค้าคงอ้อนให้ซื้อมาหมั้นแล้วหล่ะฟ่ะ ตอนนี้ราคาทองพุ่งพรวดไปแตะที่สองหมื่นซะแล้ว โอ้ว . . มายก๊อต ( ToT ) งั้นตอนนี้ก็ต้องทำงานหาเงินงก ๆ ไปถอยเองต่อไป โถ่ . . น่าสงสารจริง ๆ ต้องไปเดินตาละห้อยผ่านไปผ่านมาไปก่อน กว่าจะเก็บได้ทองคงขึ้นอีกหลายบาท ( T^T ) ทำม๊าย . .ทำมาย ไม่มีช่วงที่วิกฤติโลกราคาทองตก เหลือสักบาทละหนึ่งหมื่น บ้างไม่ได้หรา คิด ๆไปแล้วก็น้อยใจตัวเอง โง่ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่น่าปริวเลย . . .( T^T)o เอาฟะ . .สู้ต่อไป ไหนจะเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องเงินทอง เรื่องความรัก ยังไงก็สู้ ๆ ทุกๆอย่างทุก ๆ เรื่อง ต้องผ่านไปด้วยดีแน่นอน แม้จะต้องเนื๊อย เหนื่อย แทบกระอัก แต่ [ขอกำลังใจสักหน่อยได้ป่ะล่ะ (^^*) ] พระเจ้าขา กำลังใจรอบนี้ นู๋ขอแบบว่า น่ารัก ๆ ตัวอ่อนๆ นิสัยดี ๆ สุภาพใจบุญ รวยมีอนาคต ไม่เจ้าชู้ ที่สำคัญ โสด ด้วยนะคะ สาธุๆ ๆ ๆ [ ขอให้สมพรปาก ตามที่ขอสาธุๆ ๆ ๆ ] o(^o^)o [ แหม . . ก็นู๋เป็นคนดีแล้วพระเจ้าก้ต้องตอบแทนเรื่องเนื้อคู่ด้ายแดงนู๋ไงคะ คริ คริ ^ ^ ] . . ♣

♣ แนะนำตัวนิดนึง ♣

>>>๑۩۩.. วันเน้วันที่เท่าไหร่ . . . . . . . . . . . . •:*´Monday. 7 /June/2010.`*:•
>>>๑۩۩.. กี่โมงแระ . . . . . . . . . . . . . . . .. . •:*´20.22 น.`*:•
>>>๑۩۩.. ชื่อรัยอ่ะเรา . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´"..จ๊ะจ๋า.."`*:•
>>>๑۩۩.. คัยตั้งให้ . . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ตั้งเอง. .มั้ง`*:•
>>>๑۩۩.. เกิดวันที่เท่าไหร่ . . . . . . . . . . . . . .•:*´5./October `*:•
>>>๑۩۩.. ชอบสีรัย . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ชมพู Winner.`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบไปเที่ยวป่ะ . . . . . . . . . . . . . •:*´ชอบดิ่ `*:•
>>>๑۩۩.. ปัยไหนอ่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´แล้วแต่ที่ไหนที่จัด { ฟรี }`*:•
>>>๑۩۩.. เที่ยวกลางคืนป่ะ . . . . . . . . . . . . . •:*´เลิกท่องราตรีมาพักนึงละ`*:•
>>>๑۩۩.. เรียนที่ไหนอ่ะ . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ถามทำไมอ่ะ จะไปรับหรา`*:•
>>>๑۩۩.. ปัยสายบ่อยมะ . . . . . . . . . . . . . . •:*´ เลิกบ่าย2ถึงโรงเรียนบ่าย1เกือบทุกวัน`*:•
>>>๑۩۩.. ขาดเรียนบ่อยป่ะ . . . . . . . . . . . . . •:*´ไม่ขาดแต่ไม่ไป แล้วแต่อารมณ์`*:•
>>>๑۩۩.. ทำงานยัง . . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ทำแล้ว`*:•
>>>๑۩۩.. เกี่ยวกับอะรัย . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´นั่งเฝ้าหน้าคอมพ์ { ไม่จำกัดเวลา }`*:•
>>>๑۩۩.. เวลามองคนอย่างแรกมองรัย . . . . . . •:*´มองหน้าแล้วค่อยแอบสำรวจ {โดยเฉพาะผู้ชาย}`*:•
>>>๑۩۩.. เธอเป็นคนยังงัย . . . . . . . . . . . . .. •:*´น่ารัก อ่อนหวาน นิสัยดี เฮ่ย..!! ครัยโห่ฟะ`*:•
>>>๑۩۩.. เจ้าชู้มั้ย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´มั่ยนะ แค่รักทู๊กกก..คน`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบคนนิสัยแบบไหน . . . . . . . . . . . •:*´นิสัยดี รู้กาละเทสะ ไม่หยิ่ง บรา ๆ ๆ `*:•
>>>๑۩۩.. ชอบคัยอ่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´อ่านคำตอบข้างบนดิ่`*:
>>>๑۩۩.. ที่เกลียดอ่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ตรงข้ามกับข้อข้างบนอ่ะ`*:•
>>>๑۩۩.. มีเพื่อน/แฟนดีก่ากัน . . . . . . . . . . . •:*´มันมีดี ไม่เหมือนกันอ่ะ`*:•
>>>๑۩۩.. แล้วมีแฟนยังอ่ะเรา . . . . . . . . . . . . •:*´เคยมี.แต่มันทิ้งกรูส์ปัยละ ซิกๆ ๆ ฮือๆ ๆ แงๆ ๆ`*:•
>>>๑۩۩.. ว่างๆชอบทำรัย . . . . . . . . . . . . . . . •:*´นั่งหายจัยทิ้ง`*:•
>>>๑۩۩.. เวลาเหงาทามรัย . . . . . . . . . . . . . •:*´นั่งนิ่งๆ เฉยๆ ทำหน้าเศร้าๆซิกๆ ๆ ฮือๆ ๆ แงๆ ๆ`*:•
>>>๑۩۩.. อยากย้อนปัยอดีตหรืออนาคต . . . . . . •:*´อดีตแน่นอน แล้วค่อยกลับมาอนาคต`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบตุ๊กตาหรือหุ่นยนต์ . . . . . . . . . . •:*´ตุ๊กตาดิ่. . หน้าชั้นออกจะหวาน`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบเล่นเกมส์มะ . . . . . . . . . . . . . . •:*´กี๊สสสสส I Love PangYa`*:•
>>>๑۩۩.. เล่นเกมส์รัยอ่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ตอบข้างบนเลยจ้า . .`*:•
>>>๑۩۩..ชอบปัยห้างป่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´ชอบดิ่ แอร์ฟรีอ่ะ`*:•
>>>๑۩۩..ปัยซื้อไรบ้างอ่ะ . . . . . . . . . . . . ..•:*´ มั่ยมีตังไปเดินเล่น และอ่านหนังสือฟรี กลับบ้าน.`*:•
>>>๑۩۩.. กัวคนบ้าป่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . . .•:*´กัวดิ่. . เด๋วมันฆ่าเอา`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบส่องกาจกป่ะ . . . . . . . . . . . . . . •:*´ผ่านกาจกก็ส่องอ่ะ`*:•
>>>๑۩۩.. เคยทำบุญมั๊ย . . . . . . . . . . . . . .•:*´บ่อย สวยจากภายในอยู่แล้ว เฮ่ย.!!ครัยโห่อีกฟะ`*:
>>>๑۩۩.. เคยหั้ยเงินขอทานป่ะ . . . . . . . . . . . . •:*´เคยดิ่ สงสารเค้า { บางคนนะ }`*:•
>>>๑۩۩.. คิดว่าตัวเองเป็นคนดีป่ะ . . . . . . . . . . •:*´ดีและเลวผสมกัน`*:•
>>>๑۩۩.. เป็นคนขี้ลืมป่ะ . . . . . . . . . . . . . .•:*´มั่ยนะ จิง ๆ อยากเป็นคนที่ลืมอะรัย{ ง่ายๆ }นะ`*:•
>>>๑۩۩.. เคยจำเรื่องอะรัยที่ฝังจัยป่ะ . . . . . . . . •:*´เยอะแยะ อย่าถามเด๋วร้อง . .ซิกๆ ๆ `*:•
>>>๑۩۩.. เคยมีคัยทำหั้ยโกดป่ะ . . . . . . . . . . . •:*´โอ๊ย . . เยอะแยะไป`*:•
>>>๑۩۩.. เคยเกลียดคัยป่ะ . . . . . . . . . . . . . . •:*´ตอบเหมือนข้างบนอ่ะ`*:•
>>>๑۩۩.. เพื่อนแท้เป็นงัย . . . . . . . . . . . . . .. •:*´จริงจัยกับเรา รักเรา เข้าจัยเรา บรา ๆ ๆ ๆ ๆ `*:•
>>>๑۩۩.. ถ้าเพื่อนมาชอบแฟนเทอจะทำงัย . . . . •:*´เอ่อ. . จะหั้ยตอบจิง ๆ อ่ะ ข้ามเลยได้ป่ะ `*:•
>>>๑۩۩.. ถ้าเพื่อนกับแฟนแอบคบกันล่ะ . . . . . . •:*´โอ้ว . . ข้ามได้ป่ะ 2 คำถามนี้โดนจัยดำอ่ะ `*:•
>>>๑۩۩.. ถ้าเทอแอบปัยชอบแฟนเพื่อนล่ะ . . . . . •:*´เฮ้อ . . ทำไม่ลงอ่ะ ไปหาสแกนคนอื่นดีก่า`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบนินทาเพื่อนป่ะ . . . . . . . . . . . . . •:*´จับกลุ่มเมื่อไหร่เมาท์เมื่อนั้น`*:
>>>๑۩۩.. เสาร์-อาทิตย์ทำรัย . . . . . . . . . . . . . •:*´นั่งหายจัยทิ้ง เพราะมันก็แค่ชื่อวันต่างๆ`*:•
>>>๑۩۩.. ชอบเลขอะรัย . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´เลข 7`*:•
>>>๑۩۩.. บอกความลับ1ข้อดั้ยป่ะ . . . . . . . . . . •:*´เข้ามาใกล้ ๆ ดิ่ เด๋วบอก อิอิ`*:•
>>>๑۩۩.. เป้าหมายชีวิตล่ะ . . . . . . . . . . . . •:*´มีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่นเป็นของตัวเอง ว้าว.ว.ว.`*:•
>>>๑۩۩.. ตอนนี้รู้สึกงัย . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´รู้สึกเหงานิด ๆ `*:•
>>>๑۩۩.. มีรัยจะบอกป่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´กรูส์คิดถึงเมิงนะรู้ป่ะ . .ซิกๆ ๆ `*:•
>>>๑۩۩..คิดยังงัยกับคำถามแบบนี้ . . . . . . . . . •:*´จะเสือกอะไรเรื่องของกรูส์นักหนาวะ แต่ก็หนุกดี `*:•
>>>๑۩۩.. คำฮิตติดปาก . . . . . . . . . . . . . . . . •:*´แบบว่า. . หรา . .นึกมั่ยออกละ`*:•
>>>๑۩۩.. คำบอกลาที่ชอบพูด . . . . . . . . . . . . •:*´บ๊าย . .บาย . .จร้า . . `*:•


✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*✿*ﾟ‘